شیر و خورشید و تاج
***** پایانی ناتمام - آنقدر می‌‌مانیم تا آن را هم نشانش دهیم. *****

در مورد شورا، در خلوت خود متأسفانه هر چه برای خود منطق آوردم نتوانستم پای برخی‌ از مفاد این منشور در شکل کنونی آن، امضا بگذارم. و بر طبق قوانین این شورا، که درست هم هست، باید اول منشور را امضا کرد تا بشود در شورا شرکت کرد.

اما لیست شرکت کنندگان را دیدیم، و همانطور که انتظار میرفت بقول ما ایرانیان "همه نوع" در آن لیست وجود دارد. از حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) نیز چند تنی‌ از شاخه واشنگتن و دیگر شاخه‌های حزب وجود دارند تا احزاب و تفکر‌های دیگر، و حتی... مهم این است، آن دسته از میهنپرستانی که توانستند با برخی‌ از مفاد این منشور کنار بیایند و آن را امضا کرده و در شورا شرکت می‌‌کنند، بدانند که میهنپرستان ایرانزمین هیچ آرزویی ندارند، بجز موفقیت برای میهنپرستانی که می‌‌خواستند در شورا باشند و منشور را امضا کردند.

در واقع مشکل این کار، در قرار دادن امضا پای برخی‌ از مفاد آن منشور بود. از آنجا به بعد حتی اگر چندی هم در آنجا شرکت کنند که نیت پاکی نداشته باشند، آن را میشود با هشیاری و همبستگی‌ نیروهای ملی‌، بر طرف کرد. حال چه در شورا چه خارج از شورا، چه با شورا چه بی‌ شورا. این کار، کار همه نیروهای ملی‌ است، از آن فردی که در پاسارگاد با حضور خود به نام و نشان ایرانزمین جان تازه می‌دمد، تا آن فردی که در کوچه پس کوچه‌های تهرانپارس در تهران تن دشمن را بلرزه در میاورد، تا آن آذربایجانی با غیرتی که صبورانه و با درایت در انتظار فرصتی است تا پرچم شیر و خورشید نشان ایرانزمین را در تبریز و مناطق دیگر به ا‌هتزاز در آورد.

دشمن، با حمایت‌های گسترده و همه جانبه‌ای که از او شده بود، بسیار پر زور و بی‌ رحم وارد میدان شد. اما ایرانیان، در هر کجا که بودند در برابرش مقاومت کردند، تا جایی‌ که امروز همان دشمن که روزی بسیار پر زور وارد صحنه شده بود، حال خود آرزوی رفتن بر سر دارد، اما نمیداند که از کدام در باید خارج شود. آنقدر می‌‌مانیم تا آن را هم نشانش دهیم.