کمپین جدید رضا پهلوی؛ یک هیاهوی رسانه‌ای یا برنامه‌ای حساب‌شده؟

پیروز
در اینکه هر فردی آزاد است تا تراوشات فکریش را به آگاهی شنونده و یا خواننده اش برساند و در صورت فعالیت سیاسی حزبی یا گروهی برای خود یارگیری نماند . ولی پرسش اینجاست که آیا در حال حاظر مشکل ما سرنگونی رژیم آخوندی و برپائی حکومتی سکولار دموکرات جهت اجرائ کامل منشور حقوق بشر با حفظ مرزهای و تمامیت عرضی میباشد . یا اینکه این دوره را پشت سر گذارده ایم و زمان تقسیم ارث و میراث رسیده است تا ذینفعان بسهم خود برسند.
آیا ۳۳ سال زمان کافی نیست تا سیاسی اندیشان و جامعه شناسان و در کل آنهائی که در عرصه روشنفکری اظهار وجود میکنند به آن رشد و بلوغ سیاسی اجتماعی رسیده باشند تا تشخیص الویت بدهند و برای رهائی برنامه ریزی و عمل نمایند و دست از تکرار مکررات و توضیح واضحات بحثهائی که دیگر خریداری ندارد اتلاف وقت ننمایند؟
برهمگان روشن است که دیگر ملت ایران بویژه جوانان که دو سوم جمعیت ایران را تشکیل میدهند و با تجربه ای از فتنه ۱۳۵۷ که بنام انقلاب بخورد ملت ساده اندیش و خرافه پرست کارسازی شد ، دیگر مفعول و بازیچه خودکامگان و فرصت طلبان و وطن فروشان قرار نخواهند گرفت.