آيا ايران می توانست کره جنوبی بشود؟

جمشاد پرچمشاهی
بدون اینکه متن کامل این نوشتار را خوانده باشم، فقط در پاسخ به تیتر آن میگویم: بله، ایران میتوانست نه تنها کره جنوبی بلکه حتی از کره جنوبی هم جلوتر و شاید بدون اغراق نیزهمسطح ژاپن دربین

کشورهای جهان قرار گیرد.

در اواسط تا اواخر دوران حکومت محمدرضا شاه پهلوی فقید، کارگران و نیروی کاری بسیاری از کره جنوبی در ایران مشغول به کار بودند و بنا بر اطلاعات موثق، بیشترین رانندگان تریلی های کشور را کره ای ها تشکیل می دادند. موقعیت و نیاز کشوربه نیروی کاری تاحدی بود که در اوایل دهه ٦٠ میلادی، دولت وقت ایران به درخواست دولت آلمان غربی مبنی بر اعزام نیروی کاری از ایران به این

کشور پاسخ منفی داد؛ با این استدلال که ایران خود نیاز مبرم به نیروی انسانی دارد.

در آن دوران ایرانیان صرفا به عنوان دانشجو بمنظور ادامه تحصیلات عالی، یا بصورت تاجران و بازرگانان فرش و صنایع دستی به آلمان و سایر کشورهای جهان میرفتند. درست درهمین برهه زمانی بود که شاه و حکومتش تصمیم جدی داشتند که ایران را تا سطح پنج شش کشور صنعتی جهان ارتقاء دهند. اما شوربختانه با وقوع انقلاب شوم سال ٧٩ میلادی و با به روی کارآمدن نظام دینی قرون وسطایی در ایران، این برنامه عملی نشد که هیچ بلکه اقتصاد و صنعت مملکت بکلی نابود و حداقل نیم قرن به عقب افتاد.

چندی پیش دو تصآویر جالب از دو خیابان در یکی از وب سایت های اینترنتی به چشم می خورد که یکی از آنها بنام خیابان "تهران" در سئول، پایتخت کره جنوبی، و دیگری خیابانی بنام "سئول" در تهران بود. ازهرکدام آنها دو تصویر که مربوط به آغاز نامگذاری این خیابان ها و دو تصویر دیگرهم از آنها در حال حاضر منتشر شده بود که این دو خیابان از نظر زیبایی و شکوفایی و نظم و ترتیب و نظافت و بویژه بناها و ساختمان های اطراف و بطور کلی مناظر موجود، درواقع جای خود را کاملا با یکدیگرعوض کرده بودند. ادامه ....