کاوه یزدانی
آقای بهمن زاهدی
از اینکه جنابعالی را حاج آقا خطاب کردم و این برایتان بی احترامی به جنابعالی محسوب می شود بنده در کمال ادب از شما پوزش می خواهم . هرگز قصد توهین را نداشتم . خودم می دانم که راست می گویم قصد توهین را به جنابعالی نداشتم . این را می دانم که اگر اشتباهی را مرتکب شوم وجودش را دارم که برای اشتباهم پوزش بخواهم چه در اینجا چه در حضوز همه ایرانیان . از این بابت متاسفم و مجددا پوزش از جنابعالی .
زمانی که کسی من را خیالپرداز خطاب می کند من احساس می کنم علاوه بر بی احترامی اینکه بی احترامی می کند احساس می کنم من را تحقر می کند . وقتی اسرار می کنم بدانم چرا خیالپردازم و دلیلش را نمی شنوم احساس می کنم به من توهین می شود .
از آخرین درس کانون و شما استاد گرامی بسیار سپاسگزارم و متاسفم از اینکه من شاگرد خوبی نیستم .
از خودم چیزی به این کانون ندارم تا جبران زحمات کانون را نمایم. اجازه می خواهم در پایان کارنامه مردودیم دو جمله از بزرگان ایران زمین بنویسم که فکر می کنم برای همه ما ایرانیان آموزنده می باشند .
برای مقابه با دروغ باید سلاح راستگویی را برداشت . برای مقابله با رژیم ننگین اسلامی هیچ راهی جز این نیست که اول خود را از دروغ پاک کنیم . فکر می کنم جمله پایین از زرتشت باشد که می گوید
( راه در جهان یکی است و آن راه راستی است )
موفق باشید . خرد نگهدار
کاوه یزدانی