سراب فدرالیسم

ایرانی
بخش دوم: فراموش نفرمایید ایران یک کشور جنوب و توسعه نیافته در تمامی زمینه هاست. سیاست تفحیض اختیار بیشتر به استان ها در دوره احمدی نژاد را در یک مقاله بررسی خواهم کرد، اما همین را اینجا اشاره کنم، تنها چیزی که این سیاست به ارمقان آورد، فساد و ویرانی بیشتر بود. دلایل آن روشن است، کسی که پولی در شهرستان ها بدست بیاورد، موجب تولید و کسب و کار در آن استان نمی شود، بلکه در اولین فرصت راهی تهران و سایر شهرهای بزرگ می شود و پولی را که بدست آورده صرف خرید خانه های چند ده ملیاردی و ماشین های چند ده ملیونی می کند. اگر به تهران نگاه کنید، انبوهی از مهاجرین در دهه اخیر را می بینید که البته مانند سابق گدایی نمی کنند، بلکه با رانت و زدو بند، بسیار پولدار هم هستند. حال بحث من بر سر چیز دیگری است. ما با فدارلیزم پدرکشتگی نداریم، بحث آن است که به دلایل امنیت ملی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، تاریخی و سرزمینی، فدرالیزم چیزی مانند جمهوری اسلامی است که نه تنها به حال ملک و ملت نافع نیست، بلکه مشلات را چند برابر می کند. نقش نخبگان در این میان بسیار مهم است، انتخاب مردم جایی به درستی معنا می دهد، که ابعاد هر انتخابی توسط نخبگان ملت بی غرضانه حلاجی شده و مردم بدانند به چه رای می دهند و به چه نمی دهند. و الا جمهوری اسلامی دیگری در راه است که نه تنها مشکلات را حل نمی کند، بلکه مشکلات بزرگتری نیز می آفریند.
پاینده ایران