جمشاد پرچمشاهی
... البته دقیقا روشن نیست که کسانی که فراخوان امضای منشور و یا شرکت در تشکیل کمیته شورای ملی را امضاء نموده اند، با چه عنوان و شکلی از نام حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) استفاده کرده اند. چناچه خودسرانه و بدون آگاهی حزب به چنین کاری دست زده باشند، نه تنها جسارت بخرج داده و مرتکب اشتباه بزرگی شده اند بلکه اصولا کار قبیح و زشتی انجام داده اند که بایستی بدون چون و چرا مورد سرزنش و نکوهش قرار گیرند.
از سوی دیگر، با توجه به مغایرت های عدیده ای که در منشور و اجرای برنامه های مبارزاتی میان برخی احزاب و گروه های سیاسی با دیدگاه های متفاوت وجود دارند، نمی توان از احزاب انتظار داشت که بی قید و شرط و پیش از آنکه ائتلاف یا توافق و هماهنگی فی مابین صورت گرفته باشد، همینطور خوش خوشکی از یکدیگر حمایت کنند.
شاید اشتباه کنم، ولی به گمان من، حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) در مصوبه های مربوطه خود این اختیار و آزادی را برای اعضای خود در راستای حفظ اصول دمکراتی و آزادی خواهی قائل شده است که به صلاحدید و مصلحت شخصی اقدامات و فعالیت های سیاسی شان را بطور فراحزبی توسعه داده و برخلاف روش های دیکتاتوری صرفا متعهد و وفادار به حزب خود نبوده و آنجا - بله قربان، چشم، چشم ...- نگویند.