کهکشان الکترونی، حافظه جمعی دیجیتال و روز داوری

حق
با درود بیکران خدمت ایرانی نازنینم و سپاس فراوان برای این نوشتار پر محتوا که بخش مهم آن برای من آنست که به همه یادآوری می کند که بر خلاف دو سال و خورده ای صدارت مصدق که پر از ابهام باقی مانده، امروز عصر اینترنت است و همه اسناد و مدارک مهم در خیابانها و کوچه پس کوچه های جهان اینترنت بعنوان حافظه تاریخی ما برای همیشه برای ما و نسلهای آینده فعال است. با رجوع به نوشتارها و نظرات در اینترنت بویژه از خرداد ۸۸ تا به امروز در رابطه با جنبش سبز ملت ایران، تشخیص بین آپوزیسیون نماها و آپوزیسیون واقعی سخت آشکارتر شده است. بهرام مشیری که خود را یک نقد کننده شاهزاده می داند باید بفهمد که همه برنامه هایش بعنوان سند و مدرک در اینترنت ضبط شده و می شوند. آنچه او درباره پهلوی ها و شاهزاده نقد ارائه می کند مغلطه و تخریب است و نه نقد. وقتی به خاندان پهلوی و شاهزاده می رسد، بهرام مشیری اساس و اصول مبحث مغلطه و نقد را قربانی عقده و احساسات کور خود می کند که همیشه مختص ایدئولوگهاست، و همانطور معمولا مختص به آن عقب مانده ترین قشر جامعه است که از عقده های روانی رنج می برد. اگر بخاطر تکنولوژی فیلم و ویدئو و امروز اینترنت نبود چه بسا امروز دوران پهلوی را با موفقیت به دورانی کاملا زشت تر از وضع موجود به نسلهای جوان فروخته بودند!