سلطنت نرفته و جمهوری نيامده

شهرام آريان

بسان نوشته‌‌های پيشين ايشان درباره‌ی نگرش به گزينه‌ی پادشاهی مشروطه، بسيار روشن‌نما و رهگشا. خواندن نوشته‌های نوری علا در ماه‌های گذشته مرا اميدوار کرده است، که

- هنوز هستند روشن‌انديشان ايرانی که زندانی نگاه کينه‌انگيخته و بُن‌باورگرا (ايدئولوژيک) نيستند.
- هنوز هستند روشن‌انديشان ايرانی، که تنها «خرد خونسرد» و «نگاه ترازمند» چراغ راهيابی آنان است.
- هنوز هستند روشن‌انديشان ايرانی که از دريافت-ای خمش‌پذير و گشايش‌جوی برخوردار اند و همه‌ی پاسخ‌ها را از پيش نيافته اند.

نيکبختی و سيه‌روزی آينده‌ی ايران به آن بستگی دارد که در زادْگان (نسل) جوان چند درصد از آن «خرد پويا و جويا» برخوردار اند، و چند درصد در سپاه «همه‌چيزازپيش‌يافتگان» جای دارند.