تجزیه ایران را جدی گرفته‌اند

جمشاد پرچمشاهی

قبل از هرچیز لازم به ذکر است که جمله ی آخر متن این گفتگو یعنی ".. این نشانه اهمیت دادن آنها به ایران است." درست نیست یا اشتباه چاپی و یا از قلم افتاده است.
نظام جمهوری اسلامی حاکم بر ایران از آنجایی که هرگز ارزشی برای کشور و ملت ایران در هیچ زمینه ای قائل نبوده و نیست، بنابراین بایستی که در جمله آخر چنین می آمد که: این نشانه بی تفاوتی و اهمیت ندادن آنها به ایران است.

طرح تجزیه طلبی و تجزیه خاک ایران اگر طرحی جدی و امکانپذیر باشد، بدون شک در زمان حاکمیت همین رژیم عرب پرست ضد ایرانی ممکنست صورت گیرد. همانگونه که سکوت و عدم واکنش اعتراضی وزیر امور خارجه رژیم در "کنفرانس" نیمه رسمی یا غیررسمی قاهره در مصر نشان داد، این خود دلیل بارز بر بی اعتنایی و بی تفاوتی همه سران رژیم در قبال تجزیه ایران بویژه خوزستان است. آنها شاید در خفا چنین می اندیشند که در فردای سقوط نظام شان و درصورت موفقیت فرار از کشور به "جمهوری خوزستان" عرب نشین پناهنده شوند!؟

اما شوخی به کنار، برخلاف کسانی که معتقدند پس از سرنگونی و اضمحلال نظام جمهوری اسلامی خطر تجزیه و از هم پاشیدگی خاک ایران بیش از پیش وجود دارد، به تصور من عکس قضیه محتملتر است، یعنی چنین خطری تازمانی که این رژیم سر کار باشد، روز به روز بیشتر و امکان پذیرتر به نظر می رسد تا در یک حکومت و نظام مردمسالاری در پی انتخابات آزاد و آرای مردمی. البته شکی نیست که باید در برنامه ها و مراحل بعدی تمام تلاش های جدی را بکار گرفت تا از طریق عملکرد خردمندانه و منطقی و مستندانه، اختلافات قومی در زمینه های مختلف را برطرف ساخته و با فراهم آوردن امکانات و شرایط لازم اقوام و هموطنان را متقاعد ساخت که سراسر خاک ایران متعلق به همه ایرانی ها از هر قوم و قبیله ای بوده و می باشد و در قالب تحکیم نیروهای اتحاد و همبستگی ملی برای همیشه خواهد ماند - همانگونه که جزایر سه گانه و خلیج همیشه فارس در جنوب کشور متعلق به ایران و ایرانی هستند و خواهند بود.