به بهانه «از تهران تا قاهره» ما و شاه و این «رهبر»ان

همایون
خیلی‌ از هموطنان ما قدر خدمات پادشاهان ایرنساز پهلوی هنوز درک نکرده ا‌ند. اصولا این از عادات ما ایرانیان است که ارزش قهرمانان ملی‌ خود را نمیدانیم و قرنها باید بگذرد تا بفهمیم!
انتظاریکه احمقان دهه 50 تازی که به خود لقب روشن فکر نیز داده بودند از پهلوی ها داشتند و دارند کاملا بیجا، غیر منطقی، هماقت، کور دلی‌ و نادانی‌ است. خانم ها و آقایونی که در اون شورش خانمان سوز کوچکترین نقشی‌ و یا دستی‌ داشتن، شرایط ایران پس از دوران قاجار، جنگ جهانی‌ اول و دوم که منجر به اشغال ایران شد را در نظر نمیگیرند! یک کشور از هم پاشیده، بدون حکومت مرکزی که سر و پای آن را فساد گرفته بود و هر قسمت آن توسط شخصی‌ خود فروخته اداره میشد! کشوری که مورد تجاوز و اشغال دولت های خارج در آمده بود و گرفتاری قحطی شده بود! مردمی بس عقب مانده از دنیای مدر که حتا شناس نامه نیز نداشتن، آب آشامیدنی نداشتن، درمانگاه و بیمارستانی نبود، داگستری نابود، مدرسه و دانشگاه نبود و…هزاران کمبود های دیگر و از همه بد تر خرافات دینی و آخون جماعت در تار و پود آن جامعه رخنه کرده بود واقعا در سال 57 تازی در بهترین شرایطی بود که خوشبین ترین ایرانی وطن پرست نیز انتظار آن را نداشت ولی‌ چه شد؟