وجدانی

این حسین را، با چه نامی میشناسیم؟

حسین خواجه امیری به سال 1313 در شهر کاشان متولد شد. بیش از شش سال از سنش نمی گذشت که شروع به زمزمه اشعار روز و عامیانه مردم که رایج آن زمان بود می کند.

پدر بزرگ وی که از صدایی بسیار خوش برخوردار بوده، یکی از خوانندگان به نام ناصرالدین شاه قاجار بود و هر وقت که شاه قاجار اراده می کرده باید وی برای او بخواند ولی به طوری که از شواهد و آثار بر می آید، غیر از دربار، او خیلی مواقع برای مردم عادی نیز می خواند و در محافل شرکت می کرده و می خوانده، پدر حسین خواجه امیری که از صدایی خوب برخوردار و از پدرش به ارث برده بود حسین را تحت تعلیم خود قرار می دهد و بسیاری از شب ها که ستاره های منطقه کویری کاشان مانند خوشه هایی از زمرد در آسمان خودنمایی می کردند و محیطی شاعرانه به وجود می آوردند، وی را به صحرای اطراف شهر می برد و او را تشویق به خواندن با صدایی هر چه بلند می کرد. مدت ها حسین تحت تعلیم پدر این کار را ادامه داد و پس از چندی به تهران می آید و به کلاس روان شاد استاد ابوالحسن خان راه یافت. مدت شش ماه متوالی از محضر استاد صبا کسب فیض کرد، سپس در سال 1327 توسط ابراهیم خان منصوری برای شرکت در برنامه های رادیویی به رادیو دعوت شد. حسین مدت ها با این ارکستر همکاری می کند ... و پس از مدتی در ارکستر آقای عبدالله جهان پناه شرکت و با ارکستر او همکاری کرد... به هر حال صاحب نظران در موسیقی ایران، متفق القولند که وی یکی از بهترینهای آواز ایران بوده که هیچوقت خاطره او در آواز و موسیقی سنتی ایران فراموش نخواهد شد. به قول معروف اگر در و گوهر در لجن زار هم بیفتد، اصلیت خود را از دست نخواهد داد و حسین خواجه امیری هم حکم همین در و گوهر را دارد.

بر گرفته از آدرس زیر:

http://www.p30city.net/showthread.php?t=3847