منشوری که هیچده سال پیش امضا کردم

حق
همانطور که من نمی توانم جنسیت و شخصیت و هویت خود و تلاش خود را برای بدست آوردن خوشبختی از راههای درست را به مذاکره بگذارم و جزء اصول سازنده من و حقوق حقه من هستند، من نمی توانم کشورم، نام کشورم، تمامیت ارضی کشورم، ملتم، و امنیت و آزادی و رفاهی و خوشبختی ای که برایش و برای خودم می خواهم را به مذاکره بگذارم و یا فقط پیشنهادشان کنم. وقتی به ایران و ملت ایران و امنیت و آزادی و رفاه و خوشبختی و سرنوشت یک کشور و ملتش می رسد باید اصولی را مشخص کرد و غیرقابل مذاکره قرار داد تا منافع ملی کشور حفظ شوند. این اصول را نمی توان به مذاکره گذاشت یا فقط پیشنهادشان کرد. باید مواظب بود که کسی تلاش نکند تفاوت بین اصول و فروع را جابجا کند و اصول را انتخابی و پیشنهادی جلوه دهد.// جمشاد گرامی، با همه اختلافاتی که بین من و شما بوده و در آینده هم قطعا خواهد بود، پاسختان را به جناب مفخمی صد در صد تایید می کنم. آقای مفخمی محترم، نظرتان در مورد منشور پیشنهادی چیست برای من مهمترست تا بحث در مورد نام و نشان من و این و آن. آیا خیالتان راحت می شد اگر نامم را می نوشتم فرروز فرزانه فر؟ از کجا برایتان معلوم می شد که این نام حقیقی منست آخر؟ آیا انوقت طلب شناسنامه ام را می کردید؟ به محتوای نظرات توجه بفرمایید.