حق
با درود بر کاوه نازنینم و سپاس از ایرانی گرامی که چه زیبا کنش و واکنش را در تخته شطرنج ترسیم کرد. یک فرد یا حزب سیاسی باید شطرنج سیاسی را خوب در ذهنش ببیند و بفهمد کی کنش، واکنش، انفعال یا یاری رسانی به خط حمله یا دفاع را انجام دهد. شناخت کامل رقیب را بنظر من، بسیار مهمتر از شناخت کامل از دوست ارزیابی می کند تا در نهایت ضربه کاری را بموقع به او بزند. این شناخت از رقیب، شامل شناخت سابقه، خصوصیات، نقاط ضعف و توانمندیها، اهداف و راهبردها برای رسیدن به آن اهداف و و و می شوند. کنشگر سیاسی ادای کنشگری درنمی آورد، ادای مظلومیت برای مردم در نمی آورد تا دل مردم را بسوزاند، کیسه بوکس این و آن نمیشود، شهیدپرور و شهیدپرست نیست، به سرنوشت و تقدیر هیچ اعتقادی ندارد که هر بدبختی و شکست و یا برعکس اینها را بحساب تقدیر و سرنوشت و خدا و پیغمبر بگذارد، از قدرتهای رقیب نمی ترسد و مایوس نمی شود و کنار نمی رود، از افراط و تفریط گریزان است، واقعگراست چون نه بیخود سر خود را بباد می دهد و نه وقتی می تواند کنش یا واکنشی از خود نشان دهد، سکوت یا انفعال را پیشه خود می کند. برای پیروز شدن بر رقیب، رقیب را لحظه به لحظه مطالعه می کند تا بموقع کنش و واکنش درست و موثر از خود نشان دهد.