کاوه یزدانی
با درود حق گرامی
از ابراز لطف جنابعالی و تبریک تان بسیار سپاسگذارم .
غربت و هزار دردسر بویژه برای امثال من که قوانین پناهندگی اجازه خروج از شهر محل اقامت را از ما سلب کرده است و مجبوریم ببینیم که دیگران کنفرانسهای گوناگون تشکیل می دهند تا برای سرنوشت فرزندانمان و کشورمان آنطور که خودشان می خواهند تصمیم بگیرند . چیزی شبیه سال 57 لعنتی که هنوز نوجوان بودیم دیگران به همراه خمینی منحوس ما را به این سرنوشت شوم دچار کردند . از همان ابتدای انقلاب شوم 57 میلونها جوان و نوجوان هم سن ما با مشکلات گوناگون دست و پنجه نرم کردیم . چه در داخل کشور و چه اینکه در غربت با شرایط خاص خودش . و دوران جنگ هم هرگز از خاطرمان فراموش نخواهد شد که بهترین دوستان و هم میهنانمان را در دوران جنگ از دست دادیم و بسیاری نیز نقص عضو شدند . باید با مشکلاتش دست و پنجه نرم کرد و راهی جز این نیز نداریم .
متوجه نشدم منظورتان چیست از اینکه تعادل مان را از دست ندهیم نه زیاد اینوری و نه زیاد اونوری نیفتیم .
تا جایی که از خودم خبر دارم از ابتدا یک خط را انتخاب کردم . در جبهه مخالف رژیم ننگین اسلامی و در کنار هم میهنان دمکرات باشم و فکر می کنم تا کنون از این مسیر منحرف نشدم . در مورد منشورها نظرم را عرض می کنم . هیچکدام از این منشورها را نمی توان بهتر از منشور حقوق بشر دانست . کوروش بزرگ یک بار این چرخ را بطور کامل ساخته است و ما نیازی نداریم دوباره چرخی را تولید نماییم . به باور من اپوزیسیون و همگی ما ملت ایران بهترین گزینه را داریم . منشور حقوق بشر . پایبندی به اصول اعلامیه جهانی منشور حقوق بشر و میثاقهای پیوست به آن که حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی و یگانگی ملی و حق حاکمیت ملت بطور شفاف در آن بیان شده است . افراد و گروهها و احزابی که در خارج کشور برای خود منشورهای دیگری تنظیم کردند و نوع نظام مبارکشان را تعیین کردند. مبارکشان باشه . این خود دلیل واضحی است که این گروهها و احزاب اعتقاد به اعلامیه جهانی منشور حقوق بشر ندارند . آیا جز این است ؟ چرا منشور حقوق بشر را محور قرار نمی دهند ؟ مشکلشان با منشور حقوق بشر چیست ؟