سراب فدرالیسم

جمشاد پرچمشاهی

... تقریبا همه شهروندان آلمان شرقی سابق درآغاز دگرگونی های سال ٨٩ میلادی که با خودروهای اوراق و زواردررفته به سمت شهرهای مرزی دو بخش آلمان هجوم آورده و هریک مبلغ یکصد مارک آلمان غربی به عنوان پول خوش آمد دریافت می کردند، هنوز حتا به قوانین ترافیک آلمان غربی آشنایی نداشته و به سبک بیشتر رانندگان ایرانی در خیابان های کشور رانندگی نموده و هرجا که می خواستند در پیاده روها و معابر ممنوعه پارک یا توقف می کردند. اکنون ولی با گذشت بیش از بیست سال دیگر چنین نیست. انسان های ناراضی و نق نقو درهمه جای دنیا وجود دارند. آنهایی که از سبک و وضعیت زندگی شان گله دارند و دائم آه و ناله سر می دهند، در هر مقام و مکان و موقعیتی که باشند همانگونه رفتار می کنند. این امر هیچ ارتباطی با نظام سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و غیره ندارد. اتفاقا من بسیاری از شهروندان ساکن برلین شرقی و آلمان شرقی سابق را می شناسم که دراین بین به زندگی و رفتار عادی همانند ساکنان بخش غرب این کشور خو گرفته و همه چیز برایشان برعکس بیست سال پیش کاملا معمولی و عادی شده است (البته به استثنای ناراضی ها!)

منظوراز پرداختن به این مطلب، روشن ساختن مسایل اجتماعی و اقتصادی فارغ از نوع نظام ها و تنها درراستای سیاست های اتخاذ شده از جانب حکومت و دولت کشوری ست که انسان ها در آن روزگار می گذرانند. بارزترین نمونه در حال حاضر تفاوت فاحش بین کره شمالی و کره جنوبی را می توان نام برد که مردمانشان از یک نژاد و زبان و فرهنگ می باشند اما از نظر آسایش و رفاه و زندگی اجتماعی، زمین تا آسمان با یکدیگر فاصله دارند.

در ضمن، چنانچه از تجربه سیاسی نخبگانی صحبت می کنید که قرا است ابعاد هر انتخابی را برای ملت بی غرضانه حلاجی کنند، بد نیست که نامی هم از این نخبگان و نقش بارز آنها در حال حاضر و بویژه در آینده برای ما و سایر مردم ایران ببرید تا قبل از اینکه مردم حلاجی و نظرات آنها را پذیرفته و تایید کنند، با این افراد و یا لااقل با نامشان آشنا شوند. ادامه ...