پیامی به کنگرهٔ سراسری شورای ملی ایران

وجدانی

شورای ملی ایران مکانی برای ائتلاف! (۲)

بر همین اساس و از همه مهمتر اعتقاد به تکثر آراء و احترام به شأن و مقامِ شامخ "آزادی" است که شورای ملی ایران هیچوقت و به هیچوجه از فردی، گروهی و یا حزبی درخواست ننموده و نخواهد نمود که دست از سازمان خود و منشور آن بردارد و یا آن سازمان منحل شود. اتفاقآ زمانی که تمامی گروهها و احزابی که در تشکیل شورای مورد بحث فعال باشند و ضمن حفظ اعتقادات و آرمانهای خود آنرا بوجود آورند و در جلسات، نشستها و همایشهای شورا با رعایت اصولِ دموکراسی حاضر شوند و خواستهای خود را که به مآلآ بطرز وسیعی منعکس کنندۀ همان مرام سازمانیشان هم هست در این مجمع بزرگ مطرح نموده به تصویبِ اکثریتِ اعضای آن برسانند، در آن صورت موفقیت شورای ملی ایران حتمی است و به لطف همین آراء مُهر ابطال شناسنامۀ جمهوری اسلامی زده میشود. سازمانهای متنوع و رنگین کمانِ احزابِ سیاسی که ایران یکپارچه و یگانه ملتِ آنرا سرلوحۀ همۀ خواستها و مرامهای خود قرار داده اند این استعداد و توانائی را نیز باید داشته باشند که با حفظ اصولِ دموکراسی در کنار یکدیگر قرار گیرند و علیرغم تنوع خواستها به ائتلافها، توافقها، تفاهمها و اتحادهائی که ضامنِ نجات ایران هستند برسند. ثابت شده است که اینگونه اتحادها بویژه در شرایط بحرانی (رکود اقتصادی، قحطی و خشک سالی و حتی خطر جنگ و غیره) که مملکت را تهدید میکنند تنها راه نجات و چارۀ کارند. بر همین اساس نباید از آراء گوناگون و تعدد آنها واهمه داشت و از شورای ملی که در بر گیرندۀ افراد، سازمانها و احزابِ مختلف سیاسی میباشد نباید گریزان بود اگر آزاده ایم و در پی آزادی هستیم. از دگراندیشان همان چیزی را انتظار داشته باشیم که آنان از ما انتظار دارند!