منشوری که هیچده سال پیش امضا کردم

جمشاد پرچمشاهی

... اگر در کشورمان آزادی بیان بدون اینکه کسی نگران جان و مال و ناموس خود باشد، وجود می داشت و یا اینکه بیم و هراسی از بازداشت و شکنجه و تجاوز و اعدام و هزار جور کوفت و زهرمار نمی داشت، قطعا هیچکس به این فکر نمی افتاد که با نام خودساخته یا مستعارعلنا اظهارنظر کند، مگراینکه از نام اصلی و واقعی اش خوشش نیامده و همانند برخی نویسندگان و شاعران و هنرمندان تاتر و سینما نام مستعار یا هنری برای خود انتخاب کند.
اتفاقا دررابطه با همین مطلب مورد بحث می بینیم که از بانیان فراخوان امضای منشور پیشنهادی شورای ملی تاکنون نامی برده نشده و اگرهم نامی ذکر شده و یا امضایی صورت گرفته، معلوم نیست که آیا نام حقیقی آنهاست یا اسامی خودساخته و مستعار!؟ بنابراین بهترست که ما افکارمان را با نام اشخاص که دراینجا یا سایت دیگر کامنت می گذارند، مشغول و مغشوش نکنیم بلکه به نظرات و دیدگاه های آنان با احترام بنگریم و اگرهم با محتوای آنها موافق نباشیم (که در بسیاری موارد هم چنین است) به نام و مشخصه او گیر نداده و به آن پیله نکنیم!