چهارشنبه 25 بهمن 2565 = February 14, 2007

اقدام به برگزاری تظاهراتی درسالروزننگین 22 بهمن که لکه سیاهی در طول تاریخ کهن ایران زمین میباشد نموده وانزجار خود را از این رژیم در روبروی سفارت غصب شده ایران توسط جمهوری اسلامی و۲۸ سال جنایت ؛ خیانت وتوحش ودزدی ورشوه وسیاست های ما جرا جویانه رژیم وامنیت ملی ومرزهای ایران را به خطر انداخته وسر سپردگان ومزدوران وطن فروش که از خارج تقویت میشوند
وبرنامه های اتمی غیرقانونی ایران وجهان ودولتها وافکار عمومی را فریب میدهد ودر زیر سایه خود غارت ؛ هتک حرمت ، بی بند وباری سیاسی واقتصادی ، واجتماعی وفرهنگی ، وکشتار اهل قلم در زندانهای رژیم با شنیع ترین توهین ها زیر ضرب وشتم وشکنجه قرار دارند
طی سخنانی توسط خانم ها ومسئولین شاخه ها ی هایدلبرگ و مانهایم وفیرهایم ونورنبرگ بر شمردنددر این تظاهرات با در دست داشتن پرچم های شیروخورشید نشان وپرچم های حزب مشروطه به طرز زیبائی توسط هم وندان تعبیه وبه اهتزار در آمده بود وهم چنین حضور هسته های استان با واریا « بایروت » ارلانگن »
« نورد لینگن » چشم گیر بود
ومدت سه ساعت در هوای سرد اقدام به سر دادن شعار هائی به زبان آلمانی وایرانی نموده وبه دفاع از یک پارچگی ایران تاکید نموده وبا توجه به فرمان های نا فرمانی مدنی که از طرف شاهزاده رضا پهلوی اعلام گردیده از مبارزات مردم داخل ایران پشتیبانی نموده تا هر چه زودتر به پیروزی نهائی دست یابند و ایران وایرانی را از سلطه حکومتی غاصب و ضد ایرانی ملایان رهائی بخشند وحکومتی دمکراتیک وغیر مذهبی را از راه یک همه پرسی عادلانه در ایران زمین بر قرار سازند
*****
هر ایرانی خود میتواند رهبری مبارزات را بر عهده بگیردوگرفته ایم
از صحبتهای روزمره ما در تمامی بحث ها یکی هم اینست که تا بحال نتوانستیم
اتحادی در جهت نابودی رژیم در خارج از کشور فراهم آوریم
وبیشتر تفرقه بوده تا اتحاد.
جمله معروفی را از سای بابا می آوریم که بیش از سی میلیون طرفدار در سطح جهان دارد که وقتی خبرنگاری از او میپرسد شما چگونه با مریدان خود ارتباط برقرار میکنید پاسخ میدهد
هرکس ودر هر کجای دنیا به من بیندیشد بلافاصله ارتباط برقرار میشود و با یکدیگر متحد میشویم
ایرانیان خارج از کشور که در همه جا پراکنده اند وبا زندگی هائی با انواع واقسام مشکلات دسته وپنجه نرم میکنند
در طی این سالهای سرد وسخت غربت نشینی حقیقتا بسیار فعال و ودلسوزانه برای نجات میهن ومردم فعالیت های گسترده ای داشته ودارند
واین نیست که دست روی دست در جزیره آرامش نشسته باشند
برپائی تظاهرات وراهپیمائی ها وجلسات بی شمار سخنرانی ها وکنفرانس ها ویا ارسال فاکسها وتماسهای تلفنی به جوامع حقوق بشر از شرح جنایات رژیم ونیز از طریق گفتار ونوشتار ویا بعضا کمک رسانی های مالی به سازمان های خود سهم ارزنده ای را در این برهه از تاریخ گرفتار ایران ایفا کرده اند
که دست یکایک آنان را از هر گروه وحزب سیاسی مخالفین رژیم بگرمی می فشاریم
که از آنطرف قضیه هم فکر کنیم اگر اینان همه سکوت اختیار میکردند
کار ان مردم وسرزمین بکجا منتهی میشد خاصه در شرایط ارتباطات الکرونیکی امروز
که در کمتر از چند ثانیه خبرهای مربوط بداخل کشور جهانگیر میشود.
اما آن گفته سای با با را اینطور در شرایط خودمان بیان میکنیم
که هر کس ودر هرکجای دنیا به ایران وسرنوشت مردم ایران بیندیشد اتحاد بوجود میآید که با توضیحات بالا اتحاد برقرار است
و آن سم پاشی ها وحرفهای انحرافی راعوامل رژیم با نفوظ در درون اپوزیسیون مطرح میکنند که ضرورت کار مبارزاتی تا دستیابی به آزادی به ما حکم میکند
هرگزبه آ ن حرف های بی پایه واساس توجهی نداشته باشیم وراه خود را دنبال کنیم که هر ایرانی خود میتواند رهبری مبارزات را بر عهده بگیرد وگرفته ایم
*****
واکنون شما را به سر زمین مصیبت زده مان می بریم و رنج نامه مرد م گرفتار را مروی می کنیم


به نام انکه هستی داد جان را
به نیکی راست کرد انیدکار جهان را
افسوس که اقیانوس بی کران بی نیازی ما ایرانیان ز سوی مشتی دکانداران دینی به کاسه گدائی تبدیل شده


زنان -مردان -جوانان-سیاستمداران و اندیشمندان .
درودهای گرم بر خاسته از ژرفای جانمان را بر بال نسیم می بندیم تا بر دیار شما بگذ رد و پیام سبز ما را همراه با آ رزوی پیروزمندی تقدیم شما کند.
سر آن داریم که به منظورآ خرین حجت با شما بی پرده و روشن گفتگو کنیم وآ یینه پیش روی شما شو یم ز ما نرنجید که ( آیینه شکستن خطاست).
این سوگ نامه ایست که باید به دقت بخوانید و بر هر کلام آن اشکی بریزید تا با هم به روشنی برسیم .
*****
۲۸سال پیش انقلابی زودرس به هدف جلوگیری از رسیدن ملت ایران به آزادی از یک سو وچپاول وغارت هستی ما هموار گردید:
۲۸سال است که ابر سیاه جهالت و بربریت و مرده خواری آ سمان پرستاره ایران را پوشانده است.
۲۸سا ل است که سر زمین اهورائی مهر کیشان زیر چکمه های جهل کج اندیشان واپس گرا به تاراج رفته. وله ولورده شده.
۲۸سال است که مام وطن هر شب از فریاد سهمگین تجاوز گری- هر صبح از عربده مستانه خیره سری هر دم از ناله جان سوز حرمت شکسته شده ای و هر لحظه از نهیب سهمگین سقوط عزت بر باذ رفته ای بر خود لرزیده است.
۲۸سالست که ایران و ایرانی در سیاهی ستم مرده مداران به عزا نشسته و تو گویی که به کشور مردگان تبدیل گشته که هر بامدادان از پی جنازه ای مویه میکند و هر شام بر تربت عزیزی نوحه می سراید.
۲۸سال است وارثان دیار جم در سراشیبی خود گم کردگی و هویت سوختگی آن چنان در پی وطن فروشان کهنه پرست به زنجیر خفقان کشیده شده اند که جز بی اعتمادی و افسردگی و از خود گریزی اثری از موجودیتشان باز نمانده پای در خون جگر دارند و دست بر آه آتشین دل.
به گناه ناکرده تاوان عقده های کور چند صد ساله عقب ماندگان تاریخ را پس می دهند.
و شما این همه را دیدید و خواندید و شنیدید .

از روی اختیار یا از سر اجبار از بلا گریختید(اگر چه از رنج های طاقت فرسای پاره ای از شما نیز با خبریم) با رنگ و بویی دیگر از زندگی خو گرفتید و باعث سر افرازی و فخر ماست که اکثرا هم موفق بوده اید .
اما یک ذهنیت و تفکر نا میمون ریشه دار را به همراه خود بردید که متاسفانه در طول این سالهای سیاه ازآن جدا نشدید .
(چیزی که شاید علت العلل همه بدبختی ها وناکامی های قرنها بوده است.
ترفندی که به مکر دشمنان قسم خورده ار سالهای دور در ذهنیت ما جای گزین شد.
آری از ایران رفتید ولی د ر د یار غربت هم در پیچ و خم کوچه های تنگ و تاریک جنگ حیدر نعمتی گم شدید و یا در پستی بلندی های داستان شاه و مصدق سرگردان ماندید و چه فرصتها را که از دست ندادید و چه نقش مهم و زیبا و تاریخی را که می توانستید با انسجام خود بی آفرینید که ازآن غافل مانده اید.
گذشته از معدودی خائن که با پول دلارهای نفتی نقش تفرقه افکنی را پذیرفتند شما به مهد دمکراسی های جهان رفتید اما اولین حرف الفبای دمکراسی را یا نیا موختید و یا تجاهل کردید .
اینک دمی به خودآئید. لختی در انصاف را بر روی وجدان خود بگشائید .
سر به گریبان فرو برید و بیندیشید . و اگر قطره اشک حسرتی از آن چه بر ما گذشت گونه هایتان را گرم کرد :
اجازه بدهید باران شود و سیل گردد و دامن غفلت همه ما را بشوید که بر این ماتم اگر خون بگرییم رواست .
مگر شما هرکدام از صبح تا شام به نوعی بانگ بر نمی آ ورید که همراه و هم رزم مردم درون مرز خواهان بازگشت آزادی و شادی به این مملکت هستید؟
مگر شعار نمیدهید که انتخاب با مردم است؟
و بر این اصل مسلم و معلوم به عنوان دمکراسی خواهی خود پای نمی فشارید؟
پس چرا با وجود این معلوم بر سر مجهولی که خود بهتر میدانید وقت خود را به هدر دادید و اکنون که فرصت بسیار اندک است از وظیفه خطیر ی که تاریخ به شما محول کرده است سر با ز میزنید؟.
آیا میتوان گفت از سازش های احتمالی پشت پرده برسرآزادی ایران غافلید؟
تا باز هم تاریخ رنج این قوم بخت بر گشته به گونه ای دیگر رقم بخورد؟
یا شاید خود به نحوی دست برآتش آن سازش های اهتمالی دارید؟
پس چرا مرددید؟
شاید بر خلاف انچه میگوئید از انتخاب آزادمردم وحشت دارید؟
شاید اعتماد به نفس حضور درآن میدان آزمایش را ندارید؟
و میترسید که از قافله عقب بمانید؟
*****
علت غفلت شما عزیزان از انسجام و پرهیز از همبستگی از سه حال بیرون نیست.



ا- منتظرید که همای سعادت از جانبی به سوی دسته و گروه یا حزب شما پرواز کند و بر شانه بخت شما بنشیند و شما را با تشریفات بر تخت قدرت بنشاند.
۲- قدرتهای مدعی جهانی بر تخته رمل و اصطرلاب سازش و سیاست کوکب بخت شما را رسد کنند تا به آنجه می خواهید برسید.
1. روزگار ایران چون عراق و افغانستان به گونه ای رقم بخورد که ازآب گل آلود نتیجه ای هم به شما برسد ؟
که بدا به حال ما و شما اگر چنین باشد .
آنوقت باید گفت : هیهات از این همه خامی . افسوس بر این همه کوته نظری و ساده اندیشی .
آن زمان باید گفت که دعوا بر سر لحاف ملاست نه آزادی ا یران.
اما عزیزان اگر نمیدانید لحاف را دیریست که برده اند شما در خواب بودید .
همان روزیکه :خزر رفت . همان روزی که ذخایر زیر زمینی و سرمایه های ملی پیش کش دربار دولت فخیمه و اربابان اروپائی شد .
همان روز ی که آثار کهن باستانی چندین هزار ساله از زیر امام زاده های شمال و حفاری های جلگه جیرفت سر زمین کهن ترین تمدن مشرق زمین و جای جای دیگر این کشور در آورده شد و با ثمن بخس به موزه های از ما بهتران هدیه گردید.
همان روزی که سینه پر تپش دختران خواهران و زنان من و شما در مراسم ویژه سردمداران آن طرف آ ب به حراج انتخاب آنان گذاشته شد و در آغوش شیوخ عرب لکه دار گردید .
همان روزی که دلارهای نفتی علی رغم شکم گرسنه ملیونها ایرانی و قیحانه به فلسطین و سوریه ولبنان هدیه شد .
همان روزی که ما باج گذار دولت از هم پاشیده روس و ارباب قدیمی (فخیمه) ودلالهای خرده پای فرصت طلب جدید الورود شدیم .
اگر غیرت جنسی در شما مرده و یا در فرهنگ غرب مستهلک شده است غیرت انسانی - غرور میهن پرستی هم مرده؟
اینجا یک نفر و دو نفر و هزار هزار نفر اعدام نشد این جا ملتی بر دار شد.
این جا فرهنگی به مسلخ برده شد این جا خون تاریخی به وسعت همه اعصار و زمان ها به تاوان عقده های حقارت مشتی وطن فروش بر زمین ریخته شد.
مگر نشنیدید که دختران پاک دامن ساحل جیهون ر ا از عطش خود کامگی قبل از نشاندن گلوله آ تشین بر سینه بی کینه شان بارها و بارها برای تقرب به خداوند مورد تجاوز قرار دادند؟
مگر با خبر نشدید که زن های در مانده تن فروش رفته از فقر را در چاله های جاهلیت عرب سنگ تکفیر زدند؟
مگر نخواندید که خون به جوش امده جوانان این مرز و بوم را به فتوی حلالیت فرهنگ توحش کشیدند و در رگهای سرشار از نفرت خود تزریق کردند تا شاید مردانگی پیدا کنند که نکردند؟
مگر اشک نداشتید که بر این ماتم بریزید مگر ایرانی نبودید که حداقل مثل ملاها دور هم جمع شوید و به ظاهر هم که شده دسته جمعی بر سر و سینه بزنید؟
آری لحاف را برد ند و شما بر سر چیزی که خودتان هم نتیجه آنرانمی دانید معطلید.
این ها همه قطره ای بود از اقیانوس سیاه جرم و جنایتی که بسیارند مردان و زنان به ظاهر و باطن زندانی که شب روز هر کدام به اندازه توان خود در جهت
خلاصی ازآ ن تلاش میکنند.
خون جگر می خورند وآه از سینه سوخته میکشند و شما نیز باید کاری بکنید .
با صراحت می گوئیم : تنها راه نجات این سرزمین سوخته و رویش دوباره حیات آزادی درآ ن و تنها آ رزو و خواسته ما بلا کشیدگان به جان آ مده فراهم آمدن شرایط مناسب برای یک انتخاب آزاد است .
روزیکه هر دسته و هر گروه و مرام و مسلکی بتواند در کمال آ رامش متاع خود را عرضه کند تا یار که را خواهد.
و در آن میان هیچ کس از نظر این ملت امتیاز خاصی نخواهد داشت.
و بر همین اساس اعلام میکنیم هر کس یا کسانی در خارج از این مرز و بوم برای خود رویائی در سر به پرروراند خوابش آشفته است و به تعبیر نخواهد پیوست.
میدان انتخاب این جاست پس باید همه ما دست به دست هم دهیم بر سر یک میثاق جمع آئیم تا شرایط را برای آ ن جنان انتخابی فراهم سازیم.
و درست همین جاست که مردم ایران عموما و فرهیختگان خصوصا از خود می پرسندآیا میثاقی گویا تر و مناسب تر از اعلامیه حقوق بشر درچنین شرایطی وجود دارد و اگر ندارد چرا آ نها که دم از دمکراسی و همراهی با ما میزنند معطلند؟
آ یا شما عزیزان از قدرت و ارزشی که در سایه همبستگی خود میتوانید در داخل و خارج بدست آورید نا آ گاهید؟
آیا از نتیجه ایکه این میتواند بر مبارزات داخل وتاثیر گذاری بر تصمیمات خارج داشته باشد بی خبرید ؟
.آیا نمی بایست امروز بجای اظهار نظر های پراکنده که هر کشوری شایسته و ناشایست سعی دررد کردن بار خود درراستای جمهوری اسلامی دارد سخنگوی جنبش ملی و انسجام سیاسی شما می بود که حرف آ خر را رسما از طرف ملت ایران بزند و بهانه تجاوز ی ویران گر تر را از دست فرصت طلبان برباید؟
امروز این شما هستید که باید با خرد ورزی و دور اندیشی در یک تشکیلات واحد با یک زبان واحد با تمام دنیا در باره خطراتی که تهدیدمان میکند صحبت کنید و آ نها را از هر تصمیم نا بجائی بر حذر دارید
آ یا از صدماتی که در طول این سال ها از پراکندگی شما بر ما وارد امد درس نگرفته اید؟
ملت ایران همراه و همگام و هم آواز صدای واحد شما خواهد بود در غیر این صورت : دیر یا زود ایران به آزادی خواهد رسید و ما از تریبون آزاد فردای ایران خیانتی را که در جهت عکس این حرکت اعمال شود با تک تک این مردم در میان خواهیم گذاشت و عاملان آن را به عنوان خائن آزادانه معرفی خواهیم کرد.
و تاریخ نیز در باره رفتار تک تک شما قضاوت خواهد کرد.
بیائید تا این فرصت کم از دست نرفته درآستانه سال نو بهترین عیدی را به ایران بدهید و با فریاد اتحاد خود تن دشمنان ایران را بدور ازهر خود خواهی و منفعت طلبی بلرزانید که خدای ایران یار و نگهدار شما باد. بدین مژده گر جان فشانیم رواست پس بی صبرانه منتظریم.



پا ینده ایران زنده باد ملت ایران



رئیس شاخه حزب مشروطه ایران



نورنبرگ



اصغر مردانی