در بررسی خبر ها و رسانه ها به روند های زیر در جامعه اشاره شد: افزایش تحریم جمهوری اسلامی از طرف موسسات مالی و صنعتی جهان؛ گسترش نگرانی از جنگ تا گردآوری اسلحه در پاره ای خانواده ها؛ نیرو گرفتن گرایش های ناسیونالیستی در مردم به ویژه برجسته تر کردن جای کورش بزرگ در خودآگاهی ملی؛ تشکیل کمیته انتخابات آزاد و بازتاب مثبت آن.

دستور نشست، سخنرانی آقای حسن ساختمانی درباره نقش نیرو های مخالف بود. سخنران تکیه بحث خود را بر ضرورت کمک به کارگران اعتصابی گذاشت و اقداماتی که جمهوری اسلامی دربرابر اعتصابیان انجام می دهد و به عنوان نمونه به کارگران نیشکر هفت تپه اشاره کرد که ماه هاست حقوق نگرفته اند و اعتصاب آنها یا با خشونت و یا بی اعتنائی مقامات روبرو می شود؛ و در همان حال آخوند های متنفذ پیاپی شکر به کشور وارد می کنند و کارخانه ها و مزارع را از کار می اندازند. وی اشاره کرد که این کمک ها می باید با نهایت احتیاط انجام گیرد و نمونه یک سازمان چپ افراطی را آورد که سرو صدای فراوان درباره کمک های ادعائی خود به کارگران هفت تپه به راه انداخت و باعث سختگیری بیشتر به کارگران اعتصابی شد. یک پیشنهاد دیگر سخنران برقراری هماهنگی بیشتر میان اعتصاب ها و نیز تظاهرات گرو ه های دیگر بود.

چند تن از هموندان دفتر از پیشینه اعتصابات دوران انقلاب سخن گفتند و نقش سرمایه داران داخلی را در پشتیبانی از اعتصابیان به عنوان سرمشقی برای سرمایه داران ایرانی خارج يادآور شدند. اما در آن هنگام نه تنها خود دولت کارگران و کارمندان را به اعتصاب تشویق می کرد و ساواک معتقد بود با برآورده شدن فوری خواست اعتصابیان، مردم راضی خواهند شد بلکه حقوق اعتصابیان تمام و کمال پرداخته می شد و هیچ هزینه ای برای آنها نداشت. امروز از آن خبر ها نیست.

نظر عموم این بود که ابعاد کمک مالی به کارگران اعتصابی به اندازه ای بالاست که هیچ سازمانی نمی تواند به آن نزدیک شود و رساندن پول به آنها از بیرون نیز با مشکلات فراوان روبروست. در کشور های جهان سندیکا ها از صندوق های ویژه خود کمک می کنند اما در ایران سندیکا به آن صورت نمی توان داشت. هماهنگ کردن اعتصابات با هم و با تظاهرات دیگر نیز کاری است که در خود ایران به مراتب بهتر می تواند انجام گیرد

نظر عمومی بر این بود که نقش حزب در این مرحله به پشتیبانی از مبارزات نیرو های داخل و بازتاب دادن آنها در خارج و در دسترس قرار دادن خبر ها و آگاهی های سودمند خلاصه می شود. آقای پاشائی گفت ما تا کنون دست به هیچ لاف و گزافی درباره فعالیت های خود در داخل نزده ایم و اولین ملاحظه ما در هر سطح تماس با داخل حفظ امنیت آنها بوده است و حاضر نیستیم سلامت همرزمان و همکاران خود را فدای بهره برداری تبلیغاتی کنیم. کمک مالی هم نه از کسی می گیریم و نه می توانیم به مقدار قابل ملاحظه به کسی بدهیم.

در پاسخ این پرسش که آیا حزب طرحی برای سرنگونی رژیم دارد توضیح داده شد که طرح ما استراتژی پیکار سیاسی مردمی است و مانند بعضی دیگر آرزو های خود را به عنوان طرح عنوان نمی کنیم.

دستور نشست آینده یک شنبه 25 نوامبر 2007 ساعت 18 اروپای مرکزی: بحث عمومی درباره کنفرانس آنت ورپن.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------