از همه دوستان گرامی که با پيامهای همدردی و مهربانانه خود کوشيدند از بار سنگين و اندازه نگرفتنی اندوه از دست دادن همسرم، داريوش همايون، بکاهند، سپاسگزاری می کنم. چنانچه نتوانستهام مراتب قدردانی و سپاس خود را از همهی دوستان، شخصاً و به نام و نشان، اعلام نمايم پوزش میخواهم، اما انبوه پيامها و ژرفای همدلیهای شما دوستان دلم را در درستی راه انسانی که همسرم درنورديده بود، قوی داشت و از گذر عمر در کنار وی هر چه شادمان تر و هر چه سرافرازترم ساخت. بازهم از همه شما سپاسگزارم.
---------------------------
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.
---------------------------
سروش
حزب مشروطه سخنگويی بزرگ و انديشمندی را از دست داد
آيا جای داريوش همايون را ميتواند کسی بگيرد؟
خير هرگز
February 24, 2011 09:54:07 PM
---------------------------
حق
با درود فراوان خدمت خانم هما همایون،
ما دو وطنپرست را در عرض کمتر از یکماه از دست دادیم، دکتر همایون و شاهزاده علیرضا پهلوی. چه روزگار بدی است که به ما ملت فرصت کافی برای سوگواری عزیزان از دست رفته خود داده نمی شود چون یک سوگواری به پایان نرسیده عزیز و عزیزان دیگری از دست می روند. منظورم وقایع اخیر در ایران است که در آن جوانان سبز دانشجو را بجرم شرکت در تظاهرات ۲۵ بهمن و اول اسفند رژیم کشت. وجود بسیاری از ما ایرانیان انباشتی از سوگواری های به عقب افتاده است. ما باید فرصت داشته باشیم که سوگواری برای یک عزیز را بطور طبیعی پشت سر بگذاریم تا روان مان آماده دوباره زیستن داشته باشد. واقع که ستمی بزرگ است که همزمان سوگوار اینهمه عزیز در یکزمان شویم.
واکنش مردم به درگذشت شاهزاده و دکتر همایون بی سابقه بوده است. قدر دانی ای که از ایندو شد از بطن جامعه برخاست و رسانه ها را مجبور کرد که واکنش نشان دهند وگرنه ترجیح می دادند که از آن بگذرند. عشق ایندو به ایران و دستاوردهای بزرگشان در شرائط دشوار در غربت بود که مردم را واداشت که چنان واکنشی از خود نشان دهند. مردم ایندو را نمایندگان خود در ابراز عشق به ایران تشخیص دادند و با واکنش خود به درگذشت ایندو به دنیا نشان دادند که ایران برایشان همه چیز است و نه دین و ایدئولوژی های دیگری که حس ایراندوستی و ایران پرستی را نفی می کنند. بنظر من واکنش مردم به درگذشت ایندو یکبار دیگر عهد ملت ایران را با ایران مان تجدید کرد. مردم ایندو را بعنوان دو نماد وطنپرستی از زمین بلند کردند و به بالاترین مقامی بردند که در شرائط کنونی سازمان نیافته خود قادر بودند. با اینکار خود مردم نشان دادند که برای ملت ایران سه چیز مهم است؛ ایران، وطنپرستی شخصیت های آکادمیک و سیاسی و کفایت و پتانسیل بالای آنها در عرصه مبارزه با دشمنان ایران و قدرت سازندگی ایران بوسیله آنها پسا این رژیم ایران و ایرانی ستیز و حامیان بی نقاب و نقاب دارشان.
داریوش همایون در همه آنچه از خود بجا گذاشته است برای همیشه زنده خواهد ماند. او هم اینرا می دانست که جسم انسانها رفتی است ولی میراث غیر مادی آنها چه خوب و چه بد جاودانه است. میراث او افکاری است که در گفتگوها، سخنرانی ها و نوشته های صادقانه و پر کیفیت اوست که او برای همه ما گذاشته است. من او را خیلی دوست داشتم چون او هم عاشق ایران بود و هم همه ایرانیان را دوست می داشت، و ایرانیان را به خودی و ناخودی بخش نمی کرد و عاری از هر گونه تعصب و بغض و کینه بود. او شجاع و نماد رواداری بود و بت و بت تراشی و بت پرستی را برنمی تافت. یادش همیشه گرامی و زنده باد.
پاینده ایران
February 22, 2011 01:01:52 PM
---------------------------
|