در بخش خبر ها به موضو عات زیر توجه شد:
بیست برابر شدن بودجه فعالیت های قرآنی و افزایش بودجه کانون فرهنگی مساجد از 2 به 17 میلیارد ریال و برکناری رئیس هیئت شنای کرمانشاه به دلیل زن بودن، رسیدن ایران به مقام پنجم جهانی در نرخ تورم سالانه، دستگیری یکی از فعالان پیکار یک میلیون امضا، ادامه اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه به دلیل نپرداختن حقوق و پاداش، تعطیل کارخانه کیان تایر و انفجار بمب در حسینیه شیراز.

در بخش بررسی رسانه ها ضمن اشاره به مقاله ای که در آن به تقدم آزادی بر اخلاق اشاره شده بود بحثی درگرفت و توضیح داده شد که اخلاق به معنی عام رابطه فرد با دیگران است و ربطی به آزادی ندارد و انسان نمی تواند بیرون از یک نظام اخلاقی زندگی کند. ولی همان گونه که نویسنده مقاله گفته در نبود آزادی، اخلاق به معنی خاص خود که کردار نیک است آسیب می بیند. هنگامی که در جامعه آزادی نیست مردم ناگزیرند بیشتر با معایب خود زندگی کنند.

آقای عسگری در سخنرانی خود به بررسی زندگی و آثار و مبارزات آزادیخواهانه فریدون آدمیت پرداخت و گفت آدمیت از پدران تاریخنگاری نوین در ایران است. او بود که اهمیت جنبش مشروطه را به نسل های بعدی ایرانیان شناساند و تجدد و آزادی را به عنوان پیام اصلی آن جنبش یادآور شد. به یاری کتاب های متعدد او درباره ایدئولوژی مشروطه و اندیشه مندان و سران جنبش بیداری ایران انقلاب مشروطه ما می توانیم نگاه درست تری به یکی از مهم ترین رویداد های تاریخ خود بیندازیم. سخنران با آوردن بخش هائی از اظهارات صاحب نظران درباره آدمیت به گفتار خود پایان داد.

در بحث هائی که درگرفت نکات زیر توضیح داده شد:
آدمیت پدر تاریخنگاری نوین ایران نیست که کسانی گفته اند و کسانی مانند کسروی و عباس اقبال آشتیانی بر او تفدم دارند ولی او پدر تاریخ اندیشه سیاسی نوین ایران هست و در عین تاکید بر اسناد و درست بودن آنها اسا به تحلیل و روشنگری رویداد ها توجه دارد. تاریخنگاری تحلیلی مانند خود تاریخنگاری به یونانیان بر می گردد و هرودت و توسیدید و پلوتارک پدران تاریخنگاری هستند. در ایران نیز دست کم از دوره ساسانیان مدارکی در دست است که تاریخنگاری رونق داشته است و پس از اسلام تاریخنگاران بزرگ مانند بیهقی و طبری و دیگران داریم. امروز در ایران از نسلی که در دوره پهلوی در دانشگاه های داخل و خارج آموزش دیده است آثار فراوان و ارزشمندی در زمینه تاریخ و زندگینامه انتشار می یابد که بی سابقه است.

درباره مقایسه آدمیت با دوتوکویل، دوتوکویل چهل سالی پس از انقلاب امریکا به آن کشور رفت و کتاب معروف او دمکراسی در امریکا به اندازه ای اهمیت دارد که از منابع نظام سیاسی آن کشور به شمار می رود. دوتوکویل به امریکائیان نشان داد که دمکراسی آنان چیست؛ آدمیت به ما نشان داد که جنبش مشروطه چیست. وظیفه تاریخنگاری صرفا شرح رویداد ها نیست. یک اتفاق ممکن است بیفتد و کسی متوجه اهمیتش نشود. در موسیقی، باخ که بسیاری می گویند بزرگ ترین آهنگساز جهان است از سده هژدهم تا نوزدهم عملا فراموش شده بود تا مندلسون که خود آهنگساز بزرگی است کار های او را معرفی کرد. در دوره پهلوی چه حکومت و چه مخالفان به جنبش مشروطه بی اعتنا بودند. پادشاهان پهلوی در عین آنکه پروژه ترقیخواهی مشروطه را پیش بردند و از آرزو های مشروطه خواهان نیز درگذشتند ولی نمی خواستند هیچ اعتباری به دیگران و پیشینیان داده شود. مخالفان هم از مشروطه تنها به عنوان شعار بر ضد حکومت استفاده می کردند. مشروطه در حد شعار و کلیشه فرو کاسته شد. این آدمیت بود که ما را متوجه معنای اصلی مشروطیت کرد و مشروطه نوین که پایه نظری حزب ماست از برسی های او سرچشمه گرفته است.

آدمیت در کتاب فکر دمکراسی اجتماعی به جوانه های سوسیالیسم و سوسیال دمکراسی ایران در دوران انقلاب مشروطه می پردازد که بسیار پر اهمیت است. ما در مشروطه همه آنچه را که صد سال گذشته ایران را ساخت داریم و تحولات آینده نیز طبعا به مقدار زیاد در ارتباط با این صد ساله خواهد بود. اما میان سوسیال دمکراسی و لیبرال دمکراسی اختلاف اصولی نیست و سوسیال دمکراسی نیز همان مولفه لیبرال را دارد. تفاوت آنها در درجه است. در لیبرال دمکراسی بر مسئولیت فردی بیشتر تکیه می شود در سوسیال دمکراسی بر مسئولیت اجتماعی. ولی لیبرال دمکرات ها مداخله و مسئولیت جامعه را می پذیرند و سوسیال دمکرات ها همه چیز را در دست جامعه (دولت) نمی خواهند. این دو گرایش در صد و بیست ساله گذشته بسیار به هم نزدیک شده اند.

اینتلجنتسیا یا روشنفکران به زبان ما، به معنی طبقه متوسط فرهنگی است، یعنی درس خواندگان. انتلکتوئل یعنی کسی که کارش اندیشیدن و بررسی امور عمومی است؛ و با مطالعه و نوشتن و رساندن پیام سر و کار دارد. چپگرایان از دهه سی سده گذشته انتلکتوئل را به معنی متعهد و معترض ــ متعهد به ایدئولوژی خود و معترض به حکومت های مخالف آن ایدئولوژی ــ گرفتند ولی اکنون انتلکتوئل بیشتر به معنی درست خود بکار می رود. انتلکتوئل می تواند متعهد و معترض به آن معنی که "سارتر" رواج داد نباشد.

در اهمیت آدمیت به ویژه برای ما اعضای حزب مشروطه ایران باید گفت که او امری را که نه تنها فراموش شده بود بلکه اصلا فهمیده نشده بود به ما شناساند. جنبش مشروطه پس از فتح تهران به دست نیرو های عشایری در 1909 و هجوم سود جویان و فرصت طلبان به صحنه و بالا گرفتن گرایش های رادیکال وارد مرحله تازه ای شد که چیز زیادی از روحیه اصلی آن انقلاب نگذاشت. از سوی دیگر مداخلات روز افزون خارجی که به لشگر کشی هم کشید مشروطه را به شکست کشانید و چند سالی تعطیل کرد. با آنکه ترقیخواهی مشروطه ایدئولوژی شاهان پهلوی بود به پیام آزادیخواهی بی توجهی و حتی دشمنی نشان داده شد. مخالفان پادشاهی هم به مشروطه تنها از نظر بهره برداری سیاسی می نگریستند. بررسی های آدمیت از هیچ سو مورد اعتنا قرار نگرفت. تا مدت ها کتاب میر کبیر و ایران آدمیت همه کار های بسیار اساسی تر و پر اهمیت تر او را زیر سایه گرفت چون می خواستند ترقیخواهی را در امیر کبیر منحصر کنند. پس از انقلاب ما بودیم که به دنبال آدمیت مشروطه را از اینکه در توپ و سردر مجلس و ستار خان خلاصه شود درآوردیم. آدمیت چشمان ما را به روی پیام مشروطیت گشوده بود و ما باید خوشحال باشیم که از نخستین کسانی بودیم که قدر کار های او را شناختیم و بیش از همه وامدار او هستیم.

اینکه پیام مشروطه هنوز نتوانسته است جای خود را در همه طیف سیاسی پیدا کند درست است. ما داریم هزینه صد سال غفلت را می پردازیم. در دوره پهلوی نمی خواستند اعتباری به پیشگامان تجدد و رهبران فکری مشروطه داده شود جمهوری اسلامی هم که ضد مشروطه است. ولی گفتمان مشروطه که ما نیز سهمی در آن داشته ایم جای خود را باز کرده است و بیشتر باز خواهد کرد. نه چپ سنتی جایگزین جمهوری اسلامی است نه روشنفکران مذهبی. اینکه تجدد و مدرنیته در مرکز بحث سیاسی گرو ه های مختلف آمده است نشان می دهد که آینده از آن این گفتمان است.

موضع سخنرانی نشست آینده ( یکشنبه 27 آوریل 2008) مشاهدات در کردستان عراق از سوی آقای عالم زاده و همرزمانی که سه ماهی میهمان حزب دمکرات کردستان بودند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------