دوستی هائی که در میدان جنگ و مبارزه شکل می گیرند از همه پایدار ترند. پیچیدگی ها و رنجش های شخصی در آن دوستی ها راهی ندارند و سختی ها و کامیابی های مبارزه به یک اندازه، دوستان را به هم نزدیک تر می کنند. تعهد در آنها بالا تر از عاطفه عمل می کند.
در اسداله مروتی از پانزده سال پیش من چنان دوستی را یافتم؛ کسی که زندگی اش را به معنای لفظی کلمه برای آزادی میهن خود گذاشته بود. او چنان نمونه کمیابی بود که من از همان آغاز آشنائی دانستم و اعلام کردم که در کاری که او نباشد شرکت نخواهم جست. پانزده سال در همکاری نزدیک، یک لحظه نیز در آن احساس نخستین تردید نکردم. او تا پایان همان جنگاور از خود گذشته، "دشمن خویش و دوستدار انجمن،" باقی ماند.
رادیو صدای ایران که مهم ترین یادگار اوست، یکی از بالا ترین جایگاه ها را در جنبش عمومی مردم ایران برای رهائی و باز سازی ایران دارد. این رادیو سازمان یگانه ای است ــ یک موسسه خصوصی عملا غیر بازرگانی که درامد را فدای ماموریت خود کرده است؛ و پس از آنکه هستی اسدالله مروتی را بلعید به یاری شنوندگانش بر سر پا مانده است.
ما امروز در غم از دست دادن او و همدرد همسر و فرزندان و نوادگانش هستیم. باشد که اجتماع ایرانی لوس آنجلس به پاس خدماتی که مروتی نه تنها به آزادی ایران بلکه اعتبار آن اجتماع کرد به فرزند شایسته اش آقای علیرضا مروتی، یاری دهد تا مشعلی که اسداله مروتی افروخت همچنان روشن بماند.
داریوش همایون
---------------------------
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.
---------------------------
|