بخش خبرها
* بیش از %44 از افراد معتاد زیر 29 سال قرار دارند.
* اداره 4200 مدرسه از آموزش و پرورش به دست حوزه علمیه انتقال یافت.
* افزایش %29 واردات باعث ماندن برنج داخلی در انبارها شد.
بیانیه انتخابات مطالبه محور و اعلامیه پشتیبانی در خارج کشور
قطبی : بحث در نهایت بر سر انتخابات و تعیین رئیس جمهور است. عدهای از فعالان سیاسی بیانیهای نوشتهاند و مواردی را مطالبه کردهاند. این عده با همه اختلاف نظرهایی که ممکن است داشته باشند به نقاط مشترکی رسیدهاند که جای خوشوقتی بسیار دارد.
با توجه به اینکه خواستههای این بیانیه اگر در آستانه انتخابات یا حتا اگر بعد از انتخابات هم به تحقق بپیوندد دیگر اسم آن رژیم را باید در ردیف جمهوری های دمکراتیک جهان آورد. تمام درخواستهای این بیانیه از رفاه و عدالت اجتماعی، از آزادی و رعایت حقوق بشر از روابط بین المللی ( در این جا حتا برای خوشایند نظام از حق برخورداری صلح آمیز انرژی هستهای صحبت شده. که البته من هم به عنوان یک ایرانی وطن پرست خواهان استفاده صلح آمیز این انرژی هستم.) از حق زنان و کارگران و معلمان و دانشجویان کم و بیش و شاید بیشتر, همان خواستههای ما در بیرون است البته با یک تفاوت بزرگ, آنهایی که بیانیه را صادر کردهاند جلوی دندانهای گرک نشستهاند و ما مقداری فاصله داریم .
در انتخابات مجلس هشتم هم باز عدهای شاید هم تعدادی از همین افراد خواهان نظارت بینالمللی و تشکیل کمیته دفاع از انتخابات آزاد بودند. ولی آیا نتیجهای داد؟ البته این روشها خوب است و نشانهای از وجود افراد آگاه و دلسوز که از دل همان رژیم بر خاستهاند و میبینند راهی که این پلیدها میروند در آخر به نابودی مملکت خواهد رسید و به همین علت هم این بیانیهها را صادر میکنند و سعی میکنند آن اکثریت خاموش و مخالف را بیدار کنند. ولی به نظر من تا بحال بی نتیجه بوده است. در عین اینکه من اقدامات هر گروه فکری را که در نهایت به آزادی ایران و تحقق دمکراسی بر اساس حقوق بشر باشد رد نمیکنم، همه ما میدانیم که انتخابات در ایران به چه صورتی و در چه چهار چوبی صورت میگیرد. خامنهای از دولت و زحمات احمدی نژاد تعریف میکند ؛ از نماز و روزه او تعریف میکند. احمدی نژاد ریس جمهور باقی میماند. کافی است کلمهای از احمدی نژاد انتقاد بکند فاتحه او خوانده شده است. همین طور هم در مورد موسوی. با صد تا از این بیانیهها هم برنامه از قبل مشخص است. انتخابات فقط برای بازی دادن مردم است. این رژیم حربه مذهب را در دست دارد و از احساسات مذهبی مردم استفاده میکند و با این بیانیهها کار به جایی نخواهد رسید. تمام دل نگرانی رژیم با اینکه برنامه از قبل روشن است آوردن بیشترین افراد به پای صندوقهای رای است. که اگر موفق نشود فقط زحمتش بیشتر شده چون از آن شناسنامههای معروف که تا حالا چند بار استفاده کردهاند باز هم استفاده میکنند. به نظر من نظام دیگر آن اشتباهی را که در مورد خاتمی انجام داد تکرار نمیکند. خاتمی هم در زمانی جو گرفته بودش و خودش را فراموش کرده بود وقتی هم که یادش آمد به مردم پشت کرد و بخصوص به جوانان و دانشجویان.
اینجا اشارهای بکنم به قسمتی از مطالب یک فعال سیاسی که من هم با آن موافق هستم ایشان میگویند باید به این تشکلهای کوچک کمک کرد تا به هم گره بخورند و در نهایت یک جنبش فراگیر بشود اما ایشان مثال از جنبش کارگری لهستان میآورد که به نظر من در مورد مملکت ما صدق نمیکند. ایشان نقش مذهب را فراموش کردهاند. جامعه ما یک جامعه مذهبی است. نگاه به خودمان نکنیم که چند صباحی در دنیای دیگر داریم زندگی میکنیم مذهب در ریشه و روان مردم است. جنبش لهستان, علی و حسین و عاشورا و کربلا نداشت اما اینها را آخوندها دارند و از آن استفاده میکنند حتا خارج از ایران از احساسات مذهبی مردم استفاده میکنند. در نهایت باید از جنبشها و فعالیتهای نافرمانی مدنی حمایت کرد و باید آن قدر ادامه داد تا روزی به قول همین فعال سیاسی رژیم در محاصره مدنی قرار بگیرد. تا آن زمان که اکثریت مردم نه فقط یک عده خاص آن بلوغ سیاسی را پیدا نکنند و در حقیقت دین را در جای واقعیاش نگذارند وضع همین است. و در نتیجه هر نوع انتخابات که دست این نظام در آن است باید تحریم شود. البته مردم ایران هم سرا پا گوش ننشستهاند تا ببینند ما چه میگویم , مردم ایران در دهان شیر دارند روزگار میگذرانند و ما از اینجا نمیتوانیم برای آنها تکلیف معلوم کنیم . اما از نظر حزبی انتخابات باید تحریم شود یا حداقل ما به آن کاری نداشته باشیم. ما با اصل نظام مخالف هستیم دیگر بحثی روی بد و بدتر وجود ندارد.
بهمن زاهدی: شیوه انتخابات مورد مخالفت است نه خود انتخابات. از این رو تحریم درست نیست. انتخاب شونده قدرت تصمیمگیری ندارد چون مجری عوامل رهبر است. رژیم از انتخابات برای مشروعیت بخشیدن به خود استفاده خواهد کرد.
موبدی: بیانه در کلیت خود مطالبه محور است و بر عکس سابق فرد محور نیست. تصمیم به تحریم یا شرکت را هم برای بعد گذاشتهاند. هسته اصلی تشکیل دهنده باید ملی – مذهبیها بوده باشند. 6-7 ماه جلساتی برقرار میشده و از نیروهای خارج هم خواستهاند که مستقلا پشتیبانی کنند تا به اصطلاح بهانه به رژیم ندهند. درست است که خیلی جاها حرفهای ما را دارد ولی ما میتوانیم نظرات خود را صریح بنویسیم که در خیلی جاها مشترک است و اهمیتی به نگرانیهای بیمورد در مورد بهانهیابی رژیم ندهیم.
رحیمی: چند موضوع در این بیانیه هست. یکی اینکه چشم بسته به یک نفر رای ندهند و بیخودی هم تحریم نکنند. تحریم با تجربه احمدی نژاد، خطرناک است. به این گفتمان خوش بین هستم. امضا کنندگان مورد توجه نیستند، موضوع بیانیه مهم است. خاصیت این بیانیه این است که ما را وابسته به جناح خاصی نمیکند و در قید و بند قرار نمیدهد. برای جمهوری اسلامی اصلا" فرقی نمیکند که مردم شرکت نکنند و اگر مردم دنبال مطالباتشان بروند ممکن است خارجی ستیزی کمتر شود.
موبدی: خط ما، خط انقلاب نیست. و نافرمانی مدنی و مبارزه برای حقوق بشر بعد از همفکری روی مسائل است که امکان پذیر میشود. امضای جمع وسیعی در داخل کشور مقدمه این همفکریهاست ولی در این پشتیبانی نام هیچ سازمانی دیده نمیشود. در اعلامیه پشتیبانی خارج کشور هم ، همه بطور فردی امضا کردهاند.
بهمن زاهدی: می توانیم بگوئیم شرکت نمیکنیم اما نمیتوانیم تحریم کنیم که محدود کردن حقوق شهروندی است.
قطبی: چه حقوق شهروندی در ج.ا وجود دارد که ما با تحریم آن را زیر پا گذاریم؟ به عنوان افراد سیاسی میتوان از آن دفاع کرد.
یوسف نژاد: هیچکس نیست که بخواهد این بیانیه را رد کند. این بیانیه هدفهای کلی و وضع کلان کشور را توضیح میدهد. ولی تحقق این هدفها شیوههایی لازم دارد که توضیح دهیم چگونه ما را به هدف میرساند. این بیانیه که به حق به نظریات حزب مشروطه ایران بسیار نزدیک است مسئلهاش ورود به انتخابات نیست. انگیزهای میدهد که چگونه این هدفها تحقق پذیر شوند.
جمع بندی: بحث امروز ما برای این است که شورای مرکزی خیال دارد در مورد انتخابات تکلیف حزب را روشن کند و ترجیح داد این موضوع در دفتر پژوهش بحث شود. دو موضوع در این جا هست: در انتخابات باید شرکت کرد یا خیر و نظر ما راجع به این گفتمان چیست.
بیشتر دوستان صلاح نمیدانند انتخابات را تحریم کنیم و کسی هم گوش نخواهد داد. ما در جریان انتخابات نیستیم و مردم به نتیجه انتخابات اهمیت میدهند و این طور نیست که بگوئیم هر کاری در این مملکت میشود چون آزادی نیست فایدهای ندارد. چون مشکل مردم مشکل ما نیست و ما احساس نمیکنیم. بهتر است برای مردم تعیین تکلیف نکنیم. الآن این بحث در داخل مطرح است که میگویند دفعه پیش شرکت نکردیم و احمدی نژاد آمد. ما میگوئیم ما شرکت نمیکنیم و انتخابات بازی ما نیست. بهترین نظر این است که نه تحریم کنیم و نه پشتیبانی کنیم. موضوع اصلا حمایت از انتخابات نیست اما اینکه به مردم بگوئیم چه کنند درست نیست.
اما بحث مشروعیت بخشیدن. رژیم اسلامی دیگر احتیاجی ندارد به اینکه دیگران بگویند مشروعیت دارد یا ندارد. گذشت آن دوره که نگران آبرویشان بودند. وقتی رئیس جمهوری مملکت در سازمان ملل و دوربان آن مزخرفات را میگوید بدانید که این رژیم دنبال آبرو نیست.
بیانیه بسیار خوبی داده شده است و تاکنون چنین چیزی در ایران انتشار نیافته. اول اینکه موارد تفصیلی دموکراسی و حقوق بشر را آوردهاند دوم گفتمان را در جمهوری اسلامی عوض کردهاند. ما میخواستیم گفتمان ملی – مذهبی و گفتمان مذهبی با گفتمان لیبرال دموکراسی جایگزین شود و اکنون نامی از مذهبی و ملی مذهبی دیگر نیست و بسیار باید استقبال کرد. شاید حزب به صورت غیر مستقیم حمایت کند مفید باشد.
اصولا معیار فعالیت سیاسی و قضاوتهای ما چیست؟ فقط مخالفت با رژیم است؟ در آن 8 سال که گفته شد چند صد کتاب با ارزش از جمله چند کتاب اساسی از منابع اصلی علوم اجتماعی در ایران ترجمه و چاپ شده و ما نمیتوانیم این را نفی کنیم. ما باید در متن آنچه میگذرد باشیم ولی نه درگیر؛ مثل پشتیبانیای که از اعلامیه میکنیم. چون میخواهیم همراه یک جریان پیشرو حرکت کنیم. ما این رژیم را نه با انقلاب و جنگ بلکه با مبارزات مدنی کارگران و روشنفکران برخواهیم داشت. موتور آن جامعه روشنفکراناند و حرفهایشان همان حرفهای ما و اسباب خوشبینی است. اگر جامعه روشنفکران انتخابات را جدی گرفته است باید ببینیم چرا جدی گرفته است؟ اگر چیز بیهودهای بود و سراسر فرمایشی بود که هیچ کس جدی نمیگرفت. دوم، این رژیم قابل رخنه کردن است و از داخل میشود هزار بلا بر سرش آورد.
انتخابات پیامدهائی دارد. مسئله جنگ یکی از آنهاست. ببینید بر سر آثار باستانی، این حکومت چه آورده است. نمیشود انکار کرد که اگر این شخص باز انتخاب نشود برای ایران خوب است. 30-40 درصد معتادان زیر 29 سالاند چون امید را از همه گرفتهاند. 4200 مدرسه را نقشه دارند به مکتب خانههای قاجار تبدیل کنند و ما نمیتوانیم با یک نه ساده با مسائل برخورد کنیم.
یوسف نژاد: اگر این انتخابات مهم است پس چرا انتخابات ما نیست و ما نباید در آن شرکت کنیم؟ اگر به این اعلامیه اعتقاد داریم باید فعال باشیم و نمیتوانیم بگوئیم مشارکت نمیکنیم. مسئله انتزاعی است یا به امکان عملی شدنش باید بپردازیم؟
قطبی : حمایت از بیانیه و انتخابات دو مسئله جداگانه است. اصل بیانیه درست است. فکر میکنم بهتر است بگوئیم انتخابات ما نیست و از تحریم خودداری کنیم.
آجرلو : رای مردم برای جمهوری اسلامی اهمیتی ندارد. آیا کاندیدایی غیر از موسوی و احمدی نژاد را جمهوری اسلامی اجازه میدهد؟ مردم فقط ملعبهای هستند. در زمان خاتمی ظواهر امور آزاد شد. تحریم را نباید تحمیل کرد و ملت همیشه بهانهگیر ایران شاید که فردا موردی برای سرزنش پیدا کنند. بهتر است کنار بایستیم.
رحیمی : اگر رای در جمهوری اسلامی مهم نیست چرا در رادیو تلویزیون آنقدر تبلیغات میکنند؟ ما نمیتوانیم به دو گونه عمل کنیم از یک طرف بگوئیم انتخابات به این سادگیها نیست و از طرفی غیر مستقیم تحریم کنیم یا به مردم بگوئیم رای بدهید.
موضوع سخنرانی نشست آینده: ادامه بحث سنت و مدرنیته
سخنران : آقای موبدی
درباره دفتر پژوهش
دفتر پژوهش، گرد همائی داوطلبانه گروهی از هموندان حزب مشروطه ایران از اروپا و امریکا و کاناداست که به منظور گفتگو در مسائل حزبی و سیاسی و نظری بطور منظم نشست هائی در تالار های گفتگوی حزب مشروطه ایران دارند. نظراتی که در این نشست ها ابراز می شود متفاوت و گاه منتاقض است ولی قصد آن است که برخورد آزادانه آراء به پرورش روحیه دمکراتیک و بالا بردن سطح عمومی بحث سیاسی کمک کند.
گزارش نشست های دفتر پژوهش، بیانیه های حزبی نیست که در صلاحیت شورای مرکزی قرار دارد؛ ولی دفتر پژوهش از سوی شورای مرکزی تشکیل و تقویت شده است.
---------------------------
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.
---------------------------
|