در آغاز این هفته، اتحادیه اروپا تصمیم گرفت تا تحریم های تازه ای در زمینه های مالی، تجاری و ارتباطی علیه ایران اعمال کند.اعمال این تحریم ها، افزون بر تحریم های گذشته که بخش های انرژِی، سیستم بانکی و بخش حمل و نقل کشور را هدف قرار داده بود، محدودیت های بیشتری را برای اقتصاد ایران ایجاد خواهد کرد.هرچند تحریم ها اثرات بسیار منفی براقتصاد ایران داشته، ولی گناه بحران اقتصادی کنونی در ایران را فقط نمی توان بر گردن تحریم ها انداخت، بلکه ناتوانی و ناکارآمدی مدیریت سیاسی و اقتصادی کشور نیز سهم بسزایی در بحران اقتصادی کنونی در ایران داشته است.

اجرایی شدن تحریم های گذشته اتحادیه اروپا و تشدید تحریم های یک جانبه آمریکا و خصوصاً فشار دولت آمریکا بر شرکت ها و کشورهای جهان برای قطع مناسبات اقتصادی و تجاری با ایران موجب گردید که از آغاز سال میلادی جاری دشواری های بزرگی برای اقتصاد ایران ایجاد گردد. تقابل سیاسی رهبران نظام اسلامی باغرب، زمینه های بروز یک بحران اقتصادی را در کشور دامن زد.

کاهش 80 در صدی ارزش پول ملی، تورم و گرانی، از نتایج مشهود این بحران در ایران بوده است.

رهبران جهان غرب از ادامه برنامه هسته ای جمهوری اسلامی نگران هستند و تشدید تحریم ها در شرایط کنونی را تنها گزینه ای میدانند که بتواند ایران را بر سر میز مذاکره کشانیده و در باره شفاف ساختن برنامه هسته اش ضمانت های لازم و مورد قبول را به جامعه جهانی بدهد.

هرچند تحریم ها اثرات بسیار منفی بر اقتصاد ایران داشته، ولی گناه بحران اقتصادی کنونی در ایران را فقط نمی توان بر گردن تحریم ها انداخت، بلکه ناتوانی و ناکارآمدی مدیریت سیاسی و اقتصادی کشور نیز سهم بسزایی در بحران اقتصادی کنونی در ایران داشته است.

همانطور که میدانیم از هنگام آغاز بحران اقتصادی در اواخر سال میلادی گذشته، فضای سیاسی داخلی ایران پرتنش بوده و ارکان مهم جمهوری اسلامی مانند مجلس شورای اسلامی و دولت همواره در کشماکش سیاسی به یکدیگر به سر برده اند. در حالی که بسیاری از نمایندگان مجلس، دولت را به ناکارآمدی در مدیریت اقتصادی کشورمتهم کرده اند، محمود احمدی نژاد بحران های پیش آمده را ناشی از دخالت های خرابکارانه دیگر جناح های حاکم به قصد تضعیف دولت دانسته است.

موضوع عدم کفایت لازم برای مدیریت سیاسی و اقتصادی کشوردر مقابله با بحران اقتصادی ناشی از تحریم ها، تنها در داخل کشور مطرح نبوده است، در این رابطه، ویکتوریا نولاند سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در گفتگویی که پس از تصویب تحریم های تازه اتحادیه اروپا با خبرنگاران داشته، این موضوع را تأیید کرده است. وی گفته که بحران اقتصادی کنونی در ایران تنها ناشی از تحریم های غرب نبوده و سهم بسزایی از آن ناشی از عدم کفایت رهبران جمهوری اسلامی در مدیریت سیاسی و اقتصادی کشور بوده است .ویکتوریا نولاند تأکید کرده که هم اکنون ایرانیان، بی کفایتی های رهبران خود در مدیریت اقتصادی و سیاسی کشور را بیشتر از گذشته احساس می کنند.

باری، با پاک کردن صورت مسئله که مشکل حل نمیشود. با حذف سایت های اطلاع رسانی بهای ارز، نمی توانیم بهای دلار در بازار آزاد را کاهش دهیم، بر همین سیاق، با اعلام آمارهای مربوط به افزایش صادرات غیر نفتی درکشور و اعلام این موضوع که به زودی صادرات کشور بر واردات پیشی میگیرد که نمی توانیم سر خود را کلاه بگذاریم و متقاعد شویم که بحران اقتصادی ناشی از تحریم های غرب وناکارآمدی مدیریت سیاسی و اقتصادی رهبران جمهوری اسلامی مهار گردیده است.

برای روشن شدن بیشتر موضوع، سخنان امروزهمراه با خوشحالی کیومرث فتح الله کرمانشاهی معاون کل سازمان توسعه تجارت ایران را در باره صادرات غیر نفتی به عنوان نمونه ای از نگرش اقتصادی مدیران نظامی اسلامی مورد بررسی قرار می دهیم تا شما را با واقعیات موجود درنگرش کوته بینانه و مدیریت ناکارآمد اقتصادی کشور بیشتر آشنا کنیم.

ایشان اعلام کرده که صادرات غیر نفتی کشور به مرز 50 میلیارد دلار نزدیک می شود و می توان امیدوار بود که به زودی صادرات از واردات پیشی بگیرد.

چنین اعلامی اذهان ساده مردم را فریب می دهد و واقعیت را برای آنان مستور میسازد. مردمی که پیشی گرفتن صادرات کشور بر واردات را میشنوند، ولی نمیدانند که کاهش چشم گیر واردات کشور، با کاهش صادرات کشور همراه بوده و اکثریت صادرت کشور را معیانات گازی و محصولات پتروشیمی تشکیل می دهند که از چشم تیز نگر تحریم کنندگان غربی پنهان نمانده و دامنه و گسترش تحریم ها از همین حالا شامل این اقلام صادراتی میگردد.

آمار تجارت غیر نفتی ایران با جهان طی شش ماهه نخست سال جاری بر اساس گزارش گمرک ایران از مرز 47 میلیارد دلار گذشته است.از این حجم مبادلات تجاری، 20 میلیارد و 618 میلیون دلار به صادرات غیر نفتی و 26 میلیارد و 483 میلیون دلار به واردات اختصاص دارد.

نخست آنکه بر اساس گمرگ ایران صادرات غیر نفتی ایران در شش ماهه نخست سال جاری نسبت به مدت مشابه در سال گذشته، بیش از 4 در صد کاهش داشته است.
دوم آنکه، اگر به اقلام صادراتی شش ماهه نخست سال جاری نگاه کنیم در میابیم که صادرات عمده کشور در این مدت را میعانات گازی و محصولات پتروشیمی تشکیل داده است.4 میلیارد و 585 میلیون دلار میعانات گازی، 5 میلیارد و 753 میلیون دلار به محصولات پتروشیمی اختصاص یافته که مجموعاً 10 میلیارد و 338 میلیون می شود. این در حالی است که کل سایر اقلام صادراتی کشور طی این مدت فقط 10 میلیارد و 280 میلیون دلار بوده است.

سوم آنکه، واردات کل کشور در شش ماهه اول سال جاری بیش از 10 در صد کاهش داشته است.

چهارم آنکه طی این مدت، رشد اقتصادی در کشور منفی بوده و برآوردهای بسیار خوشبینانه، رشد اقتصادی کشور را تقریباً صفر دانسته اند. وجود رشد اقتصادی نزدیک به صفر به قیمت جاری در زبان اقتصاد به منزله آنست که اقتصاد کشور نسبت به گذشته منقبض شده و در نتیجه تولید ناخالص ملی در کشور دچار انقباض گردیده است.

پنجم آنکه وجود یک تورم متوسط 30 تا 40 در صدی در کشور موجب گردیده که قدرت خرید مردم به همان میزان کاهش یابد و اصولاً مردم فقیر تر شوند. فقر درآمدی طبقات متوسط و پایین اجتماع ایران، کاهش چشم گیر تقاضای داخلی را به دنبال داشته است. بدیهی است که مردمان فقیر تر مصرف کمتری خواهند داشت.در شرایطی که رشد تولید ناخالص داخلی کشور منفی و یا صفر بوده، گسترش فقر و کاهش قدرت خرید مردم، کاهش 10 در صدی واردات را موجب گردیده است.

آنچه بر شمرده شد، نشانگر توسعه عقب ماندگی در کشور، عقب نشستن اقتصاد کشور و فقیر شدن بیشتر مردم ایران می باشد و به جای خوشحالی، جای تأسف دارد.

باری، آقای معاون سازمان توسعه تجارت جمهوری اسلامی همانند سایر هم پالگی هایشان در نظام اسلامی "مو را می بیند، نه پیچش مو را"...

در قسمت «از دیگران» مقالات درج شده می‏تواند با نظرگاه‏های حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) هم‏خوانی نداشته باشد. مقالات درج شده در این قسمت برای آگاهی‏رسانی و احترام به نظرگاه‏های دیگراندیشان می‏باشند.

---------------------------

از سامانه حزب و صفحه رسمی حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در فیس بوک دیدن کنید.

---------------------------