22 بهمن روز فاجعه برای مردم ایران و روز پیروزی و شادی برای عوامل و برخورداران جمهوری اسلامی است؛ تاکنون چنین بوده است. اما امسال 22 بهمن مفهوم دیگری دارد. مردم به این روز به چشم فرصت تازهای برای نشان دادن ورشکستگی کامل انقلاب و چالش کردن حکومت اسلامی مینگرند و رژیمی که به پایان خود رسیده است ترجیح میدهد این روز هم مانند روزهای رسمی دیگر جمهوری اسلامی از تقویم پاک شود.
حکومت آخوندی -سپاهی که پیوسته بیشتر به دست مافیای مالی-نظامی سپاه میافتد بار دیگر با دورنمای خیزش مردمی که تنها دنبال فرصت مبارزهاند و نمیترسند روبروست. با همه تهدیدها و آدمکشیها و بگیر و ببندهای هفتههای گذشته هیچ نشانی از سستی گرفتن اراده مبارزان جنبش سبز نیست. آنها تصمیم دارند روز بزرگ جمهوری اسلامی را یک روز دیگر شرمساری حکومت دزدان و آدمکشان سازند.
هیچ کس تردید ندارد که رژیمی که حتی در روز عاشورا مردم را به گلوله بست همان عاشورا که راه آنها را به قدرت هموار کرد از خشونت و خونریزی در روز جمهوری اسلامی باکی نخواهد داشت. ولی اگر آنها میخواهند به هر ترتیب وضع موجود را نگه دارند، اینها با هر فداکاری و به هر بها در پی دگرگونی بنیادی هستند. سی و یک سال ویرانگری بس است. این ملت سرانجام میخواهد سرنوشتش را در دست گیرد، این عاشورا نشد عاشورای دیگر؛ این 22 بهمن نشد 22 بهمن دیگر.
|