اعلاميه حزب مشروطه ايران

در سوگ دکتر داريوش همايون

حزب مشروطه ايران به سوگ بزرگمردی نشسته است که به راستی در ميهن دوستی يگانه بود . دکتر داريوش همايون برای ما هموندان حزب مشروطه ايران نه تنها آموزگاری دانا و شايسته بلکه پدری دلسوز بود . پدری که 17 سال پايانی عمرش را صرف تلاش و پيشبرد حزب مشروطه ايران در راستای دمکراسی و احترام متقابل نمود. دیدگاهش از افق والائی برخوردار بود و اهدافی عالی برای ایران و ایرانی داشت و هیچگاه از هیچ کوششی برای رسیدن به ایرانی آزاد، مترقی و پیشرو باز نایستاد.
دکتر داريوش همايون با نشر اولين روزنامه صبح تهران، بنام آيندگان راه تازه‌ای را در مطبوعات ايران گشود و همچنین در دولت دکتر جمشيد آموزگار به وزارت رسيد. او سياستمداری صبور، متفکر و دانشمند بود.
در مدت زندگی در ايران دو بار به جرم سياسی به زندان ا فتاد و سرانجام در روز 22 بهمن 1357 به همراه ديگر دولتمردان از زندان گريخت و ترک وطن کرد اما همواره تا لحظات پايانی عمر به مبارزه عليه حکومت جمهوری اسلامی بی وقفه ادامه داد.
هر چند از دست دادن دکتر داريوش همايون برای حزب مشروطه ايران (ليبرال دمکرات) ضايعه‌ای دردناک است اما نهالی که او و يارانش در 17 سال پيش کاشتند و او در طول همهً این سالها با عشق وصف نا‌پذيری آنرا از دانش خود سيراب نمود اکنون با توانمندی قادر به پيشبرد اهداف اوست و راهش را دامه خواهد داد.

تاريخ و نسل‌های آينده ايران آزاد مردی را که هفتاد سال از عمرش را با عشق به یکپارچگی و سر بلندی ايران گذارد و جز بهترين‌ها برای ايران نمی‌خواست از ياد نخواهد برد و از وی به نيکی ياد خواهد کرد.
باشد که انديشه‌های والایش همواره چراغ راه ما برای آزادی ايران و رسيدن به ايرانی مدرن، مترقی و نظامی مبتنی بر قواانين حقوق بشر و جامعه‌ای لیبرال دمکرات باشد.

ما، فرزندان سیاسی داریوش همایون ضمن همدردی با خانوادهً گرامی ایشان، به ويژه همسر محترمشان خانم هما ( زاهدی ) همايون و فرزندان و نوادگانشان اين ضايعه را به همه دوستداران این بزرگمرد تاریخ تسليت عرض مینمائیم.

يادش گرامی و راهش پر رهرو باد.