۸ مارس، روز جهانی زن، یکی از مهمترین روزهای مبارزه ملت ایران با رژیم آخوندی است. از همان روزهای نخست روی کار آمدن این رژیم واپسگرای آخوندی زنان ایران که از انقلاب مشروطه به این سوی کم کم و در آن پنجاه و هفت سال دوران پهلوی بیشتر با حقوق خود آشنا شده بودند و طعم آزادیهای اجتماعی و حقوق برابر را در حد امکان چشیده بودند در برابر تلاش رژیم آخوندی برای گرفتن حقوقشان و به کنج خانه برگرداندنشان ایستادند. زنان ایران در این نبرد در همه زمینهها رژیم را به چالش کشاندند و دمی باز نایستادند. براستی رژیم اسلامی در ایران دمی از دست زنان ایران آرامش نداشته و تا هست آرامش نخواهد داشت.
زنان ایران با تکیه بر شایستگیهای درونی و تجربییات سخت بدست آمده دوران جمهوری اسلامی میروند تا جامعه ایران را به کلی دگرگون کرده و با تکیه بر ارزشهای مدرن و امروزی جوامع پیشرفته پایههای ایرانی نوین را امروز برای فردائی نه چندان دور بریزند.
در این تلاش، زنان ایران، مدرسه، دانشگاه، خانه، اداره و خیابان را رزمگاهی برای احقاق حقوق خود کردهاند. این تلاش آنچنان از سر صداقت و بدور از عوامفریبی بوده و هست که بسیاری از زنان مذهبی در مساجد و تکایا را نیز با خود همراه کرده است. آخوندها و واپسگرایان مذهبی در خانههای خود و از دست زنان خود هم در امان نیستند.
نبرد و پیگیری زنان تلاشگری که برای احقاق حقوقشان از پرداختن هیچ بهائی رویگردان نیستند برای همه ایرانیان مخصوصا مردان ایران میتواند و باید الگو باشد. از زنان تلاشگر ایران بسیار میشود آموخت و باید چنین کرد.
همه ایرانیان، مخصوصا مردان ایران، از وجود چنین زنانی سرافرازند و هر روز بر سرافرازی آنان افزوده خواهد شد. آینده با وجود زنانی آشنا به حقوق برابر خویش که از آن به هیچ بهانهای نمیگذرند و به هیچ چیز کمتر از آن رضایت نمیدهند روشنتر از هر زمان دیگری است.
این روز بر همه زنان ایران خجسته باد. |