”” جنبش دانشجوئی ایران به عنوان یک نیروی سیاسی ضد رژیم، وارد پنجاهمین سال خود می شود و ”امروز بیشتر و بهتر از همیشه مبارزه ای را که فرجامی جز بهروزی ملت ایران ندارد دنبال می کند. این ”جنبش از نخستین روز، با ازخود گذشتگی و آرمانخواهی درآمیخته است وهزاران دانشجو در طول سالها ”با «خون و اشک و عرق» سرگذشت آن را نوشته اند. تاریخچه مبارزات دانشجوئی ایران پر از فراز و ”نشیب هاست و هیچ کس نمی تواند ادعا کند که در همه مراحل، از بینش و آگاهی لازم برخوردار بوده ”است. ولی جوشش انرژی و آمادگی برای پیکار در راه آرمانهای عمومی را ــ اگر چه در برخی ”بزنگاههای مهم تاریخی، به زیان خود جنبش و آرمانهای آن ــ همواره حفظ کرده است. ”
” ”
جنبش دانشجوئی مانند همه جامعه ایرانی، چشمان خود را بر تجربه تاریخی تلخ ولی گرانبهای پنجاه ساله ”گذشته نبسته است. امروز دانشجویان مبارز به درجه ای از روشن بینی و احساس مسئولیت ملی رسیده اند ”که در گذشته مانندی نداشته است. این پختگی و بیداری جنبش دانشجوئی اکنون با جوشش انرژی و ”فداکاری که همواره ویژگی آن بوده به خوبی قابل مقایسه است. دانشجویان به حق نیروی پیشتاز مبارزه ”مردمی برای سرنگونی رژیم اسلامی هستند و با همه دشواریها چهار سال است این پیکار را زنده ”نگهداشته اند. جنبشی که در ١٦ آذر ١۳۳٢ آغاز شد در ١۸ تیر ١۳٧۸ به بلوغ رسید و در ١۸ تیرهای ”پس از آن «موج سوم» را در جمهوری اسلامی براه انداخت که به معنی نفی کامل نظام و همه جناحهای ”آن است. هزاران دانشجو که در این سالها به زندان افتادند و گروهی از آنان هنوز در زندانند و دهها ”نفری که جان خود را از دست دادند قهرمانان مبارزه ای هستند که آینده ایران را خواهد ساخت. ”
ما وامدار جنبش دانشجوئی هستیم و خونهای پاکی را که در راه سنگلا خ و دشوار ما بسوی دمکراسی و ”ترقی بر زمین ریخته شده است بهتر از همه با مبارزه مشترک برای آرمان مشترک می توانیم پاس ”بداریم. ١٦ آذر و ١۸ تیر به تاریخ پیوسته اند و دیگر نباید موضوع کشاکش های مسلکی و گروهی باشد.”
پیروزباد جنبش همیشه زنده دانشجوئی برای آزادی و ترقی.”
|