”” دستگیری خانوادههای زندانیان سیاسی در برابر دفتر سازمان ملل متحد در تهران نه تنها برای جمهوری اسلامی بلکه برای آن سازمان جهانی یک رویداد شرم آور است. رژیم با کمال بی اعتنائی به افکار عمومی جهان ۳۵ تن از اعضای خانوادههای زندانیان سیاسی را که دربرابر دفتر ملل متحد بست نشسته بودند دستگیر میکند و سازمانی که میباید از حقوق قربانیان سرکوبگری دفاع کند این تجاوز آشکار را نادیده میگیرد.
برای سازمان ملل متحد کمال سرشکستگی است که اقتدار سیاسی و اخلاقی آن بدین گونه به بازی گرفته شود در حالی که چشم قربانیان تجاوز در هر جا به پشتیبانی سازمان ملل متحد دوخته شده است نباید اجازه داد که یک رژیم تروریست و تروریست پرور آزادانه و بی هر ملاحظهای آبروی آن را بر خاک بریزد. افراد خانوادههای زندانیان سیاسی با تحصن شجاعانه خود، هم جمهوری اسلامی و هم سازمان ملل متحد را زیر فشار گذاشتهاند و اکنون نوبت ایرانیان در هر جاست که به پشتیبانی آنان بر خیزند.
آزادی زندانیان سیاسی و اکنون خانوادههای آنها فوری ترین اولویت همه ماست و نباید آنها را دربرابر جمهوری اسلامی بی دفاع گذاشت.
|