”” جنبش اعتراضی معلمان ایران در حال گسترش است و با همه نیرو می باید از آن پشتیبانی کرد. معلمان حیاتی ترین خدمت را به مردم و آینده کشور انجام می دهند ولی از محروم ترین گروههای اجتماعی هستند. در کشوری که هر آخوند بیسواد، زندگی اشرافی دارد، معلم باید برای اداره خانواده اش معطل بماند.
اعتصاب سراسری تنها وسیله ای است که معلمان برای رساندن صدای اعتراض خود در دست دارند و باید از سوی همه مردم پشتیبانی شوند. معلمان برای آینده فرزندان همین مردم اعتصاب می کنند. آنها می خواهند امکان آموزش دادن نسل آینده را داشته باشند و حق خود را از رژیمی می خواهند که آینده را از مردم می گیرد. به موجب آمارهای سازمان ملل متحد، ایران با مهاجرت سالی ۱۵۰ هزار زن و مرد تحصیل کرده بالا ترین رقم فرار مغزها را در جهان دارد. رژیم اسلامی که بجای جوان تحصیل کرده، روضه خوان و زنجیر زن می خواهد نه از خالی شدن کشور از بهترین مغزهایش غمی دارد نه نگران زندگی معلمان است.
اکنون معلمان بپا می خیزند. آنها نمی خواهند ایران را ترک کنند و برای مبارزه آماده می شوند. مردم نباید معلمان فرزندان خود را تنها بگذارند.
|