اعلامیه حزب مشروطه ایران

به مناسبت ۲۲ بهمن روز عزای ملی

سالروز بزرگترین فاجعه در دوران اخیر تاریخ ایران در روزهایی فرا می رسد که هم ایران و هم رژیم اسلامی در بدترین زمان ها به سر می برند . بینوایی و تیره روزی و ناامیدی ، توده های بزرگ مردم را دچار خود ساخته است . منابع ملی یا به تاراج ، و یا به غفلت ، از میان می رود و مصالح ملی در هر جا قربانی سیاست های ضد ایرانی یک گروه ناشایسته می شود . مردم به جان آمده اند و کینه و بیزاری به حکومت آخوندی به درجه ای رسیده است که اکثریت آخوندها بر آینده مذهب در ایران بیمناک شده اند .

 شخصیت ها ، جناح ها و گرایش های گوناگون و وابسته به رژیم یکی پس از دیگری بی آبرو شده اند و جناح به اصطلاح اصلاح طلب توانسته است مردم را از هر امیدی به اصلاح این رژیم ناامید سازد . حکومت اسلامی هیچ چیز برای مردم ندارد و هر چه از آن می گذرد ورشکستگی اش آشکارتر می شود . هیچ هاله تقدسی بر دور سر هیچ کس نیست . همه امکان یافته اند که خود را در چشم مردم بی اعتبار کنند و هیچ کس نمی تواند ادعا کند که مردم به او فرصت نداده اند . سرنگونگی جمهوری اسلامی اکنون تنها راه رهانیدن کشور است و مردم بطور روزافزون به این نتیجه می رسند که می باید سرتاسر این نظام و طرز تفکر را بدور انداخت .

مبارزه اکنون یک هدف بیشتر نمی تواند داشته باشد . کسانی که به نام تحولات تدریجی به امید روشن شدن نتیجه رقابت های شخصی و گروهی در محافل حاکم نشسته اند دیگر حتا وقت مردم را هم تلف نمی کنند ، و از تنها کاری که بر می آیند نامربوط کردن خودشان است . اکثریت بزرگ مردم دیگر اعتقادی به این وقت گذرانی ها ندارند . اگر کسی به آینده ایران می اندیشد این آینده را نمی تواند در جمهوریت نظام یا در اسلامیت آن به شرط پاره ای اصلاحات جستجو کند . بیست و چهار سال طول کشیده است تا اکثریت و تقریبا همه مردم به این نتیجه برسند و در این بیست و چهار سال هزاران فرصت پیشرفت از دست رفت . ولی سرانجام مردم به بیداری رسیده اند و رستگاری خود را در آزادی و ترقی جستجو می کنند .

این بیداری است که مایه امید ما به آینده است و ما همه نیروهای ملی و آزادیخواه ، همه کسانی را که نه به بیگانه اتکا دارند ، نه می خواهند تسلط مذهب را بر جامعه پایدار نگهدارند ، فرا می خوانیم که برای دفاع از دمکراسی و استقلال و تمامیت ایران همکاری کنند . ایران نیاز به یک جبهه نیرومند دفاع از دمکراسی دارد . چه امروز و چه بویژه فردا ما می باید توانایی نگهداری دمکراسی را بیابیم و هیچ گروه و گرایشی به تنهایی نمی تواند. ساعت جمهوری اسلامی به سرعت رو به پایان است . برای پیکار قطعی با هر نوع استبداد و واپسماندگی باید آماده شد .