توافق ظاهری و یک سویه جمهوری اسلامی با سه کشور اروپائی یک بار دیگر حل مسئله ای را که با امنیت ملی ایران سر و کار دارد به صورت خطرناکی به تعویق انداخته است. پس از وقت کشی ها و چانه زدن های بسیار، ماموران جمهوری اسلامی پیشنهاد دولتهای بریتانیا و فرانسه و آلمان را پذیرفته اند و تعهد کرده اند که برنامه غنی سازی اورانیوم برای تولید بمب اتمی را متوقف سازند. منتها این تعهدی نا معلوم است و دست رژیم را باز می گذارد که هرگاه بخواهد کار خود را از سر گیرد. یکبار دیگر سه کشور موفق شده اند مدتی برای وقت گذرانی در اختیار حکومتی بگذارند که سال گذشته زیر تعهدات محکم تر خود زد. امضای مقاوله نامه پیمان منع گسترش سلاحهای اتمی در سال گذشته گام قطعی تری برای برطرف ساختن بحران اتمی بود. با اینهمه اندکی نگذشت که سازمان انرژی اتمی دربرابر کارشکنی های مقامات رژیم ناگزیر از ترک ایران شدند و برنامه تولید سلاح اتمی به شتاب پیش رفت.
اکنون نیز سران رژیم، روبرو با خطر رفتن پرونده ایران به شورای امنیت، ترفند تازه ای اندیشیده اند و قصد دارند با یک تعهد موقتی و یک سویه فعلا مدتی جامعه بین المللی را سرگرم سازند و نه تنها به غنی سازی اورانیوم در نهان ادامه دهند بلکه موشکهای شهاب 3 خود را برای گذاشتن کلاهک اتمی آماده سازند. پشتگرمی آنها علاوه بر سه کشور اروپائی به چین است که جلو محکوم کردن و تحریم جمهوری اسلامی را با وتوی خود بگیرند. در ماههای گدشته چین نیز مانند فرانسه پیش از آن امتیازات بزرگی به همین دلیل از جمهوری اسلامی گرفته است.
روشن است که این تاکتیکها و دلگرمی ها در پایان جز رساندن بحران به نقطه انفجار و برخورد نظامی نتیجه ای نخواهد داد و چه با عراق و چه بی عراق، قدرتهائی که توانائیش را دارند و جای تردید هم نگذاشته اند اجازه نخواهند داد مشتی بی مسئولیت به چنین سلاحهای خطرناکی دست یابند. نیروهای ملی و آزادیخواه ایران می باید برای جلوگیری از خطر حمله به ایران از هر وسیله برای متوقف کردن برنامه تسلیحات اتمی یک رژیم فاسد و تروریست استفاده کنند و با بسیج افکار عمومی جهان ، جمهوری اسلامی را به تعهدات الزام آور و قابل بازرسی وادار سازند. تنها در این صورت است که تاکتیکهای تاخیری رژیم با همکاری سه کشور اروپائی بی نتیجه خواهد ماند. |