جنبش برابری حقوقی زنان یکی از سرفصل های درخشان سیر جامعه های انسانی در طریق آزادی است و هیچ جامعه ای را نمی توان آزاد و پیشرفته دانست که در آن زنان در جایگاه برابری با مردان نباشند. نگهداشتن زن در پایگاه فرو تر از مرد واپسین سنگر ارتجاع و واپسماندگی است و نیروهای استبداد و ارتجاع، سخت ترین مقاومت را در آنجا می کنند. هیچ درجه پیشرفت اقتصادی و آزادی سیاسی تا هنگامی که زنان به برابری حقوقی، از حقوق مدنی تا سیاسی، نرسند و در خانواده و آموزش و کار، در سطح برابر با مردان قرار نگیرند کافی نخواهد بود. برابری حقوقی زنان مهم ترین مرحله در پیکار تجدد بشمار می رود.
برای زنان ایران همبستگی با جنبش جهانی برابری زن در جامعه ای که بقایای روحیه مردسالاری و استبدادی در آن نیرومند است، بیش از یک حرکت نمادین، و ضرورتی استراتژیک بشمار می رود. زنان و مردان ایران باید با یکی شناختن خود با پیشرو ترین جریانات جهانی، آخرین و سخت ترین نبرد برضد ارتجاع و استبداد را به پیروزی برسانند. زنان ایران شصت و نه سال پیش با برداشتن حجاب و پا نهادن به میدان اجتماع به نخستین پیروزی خود دست یافتند و امروز نوادگان همان زنان پیشرو، جمهوری اسلامی را با بزرگ ترین چالش خود روبرو ساخته اند و دست در دست مردان ایرانی برای آزادی میهن خود، و دست در دست زنان همه جهان برای آزادی زن در هرجا پیکار می کنند.
|