آزادی زندانیان سیاسی، اکنون فوری ترین اولویت ماست. در حالی که رژیم می کوشد نمایش بی رونق انتخابات را در مرکز توجه عمومی بگذارد، مبارزه آزادیخواهان ایران بر گرد آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی دور می زند. انتخابات ربطی به توده مردم ایران ندارد و پیکار انتخاباتی در معاملات مراکز قدرت خلاصه می شود ولی آزادی مردانی که شجاعانه برای رهائی میهن خود پیکار می کنند خواست مردم و افکار عمومی جهانی است. هیچ انسان آزاده ای نمی تواند دربرابر فشارهائی که بر زندانیان سیاسی وارد می شود خاموش بماند. بسیاری از زندانیان در وضع بد جسمی بسر می برند و سختی ها و محرومیت ها سلامت آنها را مختل کرده است. آنها تسلیم نمی شوند و ما نباید فراموش کنیم. راه پیروزی مبارزه مردمی از زندان ها و شکنجه گاه ها می گذرد. همه آنها که در ایران آزاد فردا خواهند توانست از حقوق طبیعی خود به عنوان یک انسان برخوردار شوند، آزادی خود را مرهون روان های دلاوری خواهند بود که امروز در کنج زندان ها به مرگ تدریجی محکوم اند.
اکنون که گروه روزافزونی از زندانیان سیاسی با اعلام اعتصاب غذا برای آزادی خود به
پا خاسته اند با همه نیرو می باید از آنها پشتیبانی کرد. با پیوستن به اعتصاب غذای زندانیان سیاسی به صورت نمادین در هر جا رژیم را زیر فشار افکار عمومی بگذاریم. جمهوری اسلامی در همه جبهه ها به حال دفاعی افتاده است. نباید گذاشت از بحران های خودساخته اش بدرآید. زندانیان سیاسی به آخرین اسلحه خود دست برده اند و با به خطر انداختن زندگی خود دستگاه سرکوبگری را با معمای دشواری روبرو ساخته اند. یک موج اعتصاب غذا در بیرون رژیم اسلامی رابا معمای دشوار تری روبرو خواهد ساخت و آن را ناگزیر به دادن امتیازاتی به سود زندانیان خواهد کرد.
|