اعلامیه حزب مشروطه ایران

ایران بر لبه پرتگاه اتمی

پافشاری جمهوری اسلامی برای دستیابی به سلاح اتمی، کشور ما را گام به گام به برخوردی نزدیک می کند که تحریم اقتصادی ممکن است نخستین مرحله آن باشد. با انکه مقامات امریکائی گفته اند که تحریم باید متوجه سران رژیم باشد و نه مردم ایران، تردید نیست که سران رژیم کاری خواهند کرد که آسیب هر تحریمی به مردم بخورد.

خطر بزرگ تر در مراحل بعدی است که ادامه برنامه ماجراحویانه رژیم کار را به مداخلات نظامی بکشاند؛ زیرا تردید نیست که قدرت هائی نخواهند گذاشت یک رژیم تروریست تروریست پرور به اسلحه کشتار جمعی دست یابد. این بد ترین اشتباه است که تصور کنند دیگران دست روی دست خواهند گذاشت. مداخله نظامی در ایران برای همه فاجعه بار خواهد بود ولی دورنمای جمهوری اسلامی اتمی برای پاره ای کشور ها از هر گزینه دیگری خطرناک تر است.

در اینجاست که مردم می توانند از خود دوراندیشی نشان دهند و نگذارند رژیم برنامه ای را که صرفا برای حفظ خودش دنبال می کند به عنوان یک برنامه ملی وانمود سازد. غرور ملی که هر روز با فروش دختران ایرانی در شیخ نشین ها پامال می شود با بمب اتمی برنخواهد گشت. منابع ملت ما بجای ریخته شدن در چاه بی پایان تسلیحات اتمی باید صرف گرد آوری کودکان خیابانی شود. کشوری که دومین ذخیره گاز و سومین یا چهامین ذخیره نفت جهان را دارد و با وجود این ناچاراست بنزین خود را وارد کند نیاز به انرژی اتمی ندارد.

آنها که ندانسته از برنامه اتمی رژیم دفاع می کنند باید پیامد های خطرناک آن را هم درنظر گیرند.