”” تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در پنجاه سال پیش بزرگترین دستاورد سازمان ملل متحد است و در ””سطح جهانی هنوز کاری بزرگتر از آن برای انسانی کردن روابط بشری انجام نگرفته است. اعلامیه ””جهانی فراتر از همه مرزها و همه مذاهب، انسانیتی را در نظر دارد که تا کنون به آن نرسیده ایم ولی ””ساز و کارهای آن گذاشته شده است. اعلامیه جهانی، فراگیرتر از هر سند دیگری، آزادی همه انسانها ”و ”برابری شان را در حقوقی که با آنها به جهان آمده اند می شناسد و پس از تصویب در سازمان ملل ”متحد و ”از سوی حکومتهای عضو، از اعتبار حقوقی و سیاسی بی سابقه ای برخوردار است، مذاهب و ”نظامهای ”سیاسی هر چه بگویند.”
” مردم در هر جا می توانند بر اساس این اعلامیه برای بدست آوردن حقوق خویش مبارزه کنند. حتا اگر ””اکثریت دولتهائی که اعلامیه جهانی را پذیرفته اند از بزرگترین دشمنان حقوق بشر باشند و مبارزه ”برای ”آن را غیر قانونی قلمداد کنند. سازمانی که از خود آن دولتها تشکیل شده است چنان مبارزه ای ”را برحق ”می شناسد. اینکه در بیشتر کشورهای جهان حقوق بشر پایمال می شود حقیقتی به کهنگی ”تاریخ است، ”ولی پس از اعلامیه جهانی حقوق بشر مسئله حقوقی مبارزه حل شده است و جنبه سیاسی ”آن می ماند که ”به مبارزه مردمی نیاز دارد.”
” یک بزرگی اعلامیه جهانی در آن است که مانند همه فراخوانهای بزرگ تاریخ بشری، الهام بخش ””نجیبانه ترین کوششهای انسانی است. مبارزه برای حقوق بشر از هر جاه طلبی شخصی و ملاحظه ”حزبی ”فراتر می رود و می تواند هر فرد و گروهی را در خود جای دهد. خود چنین مبارزه ای به آزاد ”منشانه تر ”کردن مبارزه ها و مبارزان کمک می کند و احترام به حقوق بشر را در فرهنگ سیاسی ”راسخ تر می سازد.”
” برای مردم ایران در یکی از سیاه ترین دورانهای زندگی خود و در حالی که حتا از آزادیهای شخصی ””برخوردار نیستند پنجاهمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر زنده کننده امیدی است که به آینده پس ”از ”رژیم اسلامی دارند. در این ساگرد مهم، مبارزه ما برای حقوق مردم ایران باید با شدت بیشتری ”دنبال ”شود. این حقیقت می باید مایه دلگرمی مردم ما باشد که پنجاه سال گذشته شاهد فروریختن دهها ”رژیم ”سرکوبگر مانند جمهوری اسلامی بوده است و اعلامیه جهانی حقوق بشر سهم بزرگی در ”سرنگونی آنها ”داشته است.”
پنجاهمین سالگرد اعلامیه جهانی بر مردم ایران و همه ملتهای زیر ستم فرخنده باد.” |