حزب مشروطه ايران
(لیبرال دموکرات)

 The Constitutionalist Party of Iran
(Liberal Democrat)
Armenia iraq Iran Turky Switzerland England Qatar Kuwait Sweden Norway Italy Canada Austrian France Holland Israel Denmark Belgium Germany United States of America

  صفحه نخست  |  تالارهای نوشتاری  |  بحث جدید  |   حالت بسته شده  
اقدام برای آزادی زندانیان سیاسی- عقیدتی
برگشت به تالار  |  می خواهید پاسخ بدهید؟
نویسنده  حق   تا کنون  176  بار خوانده شده است.(Nov 17,11) پنچ شنبه 26 آبان 1390 = November 17, 2011

>پاسخ ژورنالیست ها به فراخوان شاهزاده  


با درود به هموطنان و دوستان گرامی کاوه و ایرانی
نظر زیر را برای کیهان لندن فرستادم. نظر شماره 94 آبان ماه در بخش "نظرها را بخوانید" در کیهان لندن زمینه ای فراهم کرد که به رسانه ها و ژورنالیست هایی که شاهزاده در این فراخوان از آنها کمک خواست بگویم که پاسخشان به او تاسف آور بوده است.

"عنوان نظر 94 که عنوانش "شایان کاویانی ناپدید شده است" می باشد را در این صفحه می بینم و به قدرت و نفوذ رسانه ها، و ژورنالیست ها، برنامه سازان و مجریان برنامه ها پی می برم که چقدر در شکل دادن افکار عمومی موثرند. با خودم فکر می کنم که آیا اینها همانند همترازان غربی خود به این قدرت و نفوذ و بالاتر از همه به مسئولیت های خود در شکل دادن افکار عمومی ایرانیان آگاهند یا خود را به کوچه علی چپ می زنند!؟ آیا امکان دارد که پس از سه دهه تجربه کار و زندگی در آزادترین کشورهای جهان هیچی از همتایان غربی خود یاد نگرفته اند یا فاقد استعداد کافی برای حرفه و رساله خود در اوضاع بحرانی ای که ایران در آن بسر می برد هستند! البته که ناپدید شدن شایان کاویانی مهم است و باید به آن پرداخته شود ولی آیا فراخوان رضا پهلوی که از همه رسانه ها، ژورنالیست ها، احزاب، سازمانها، حقوقدانان و فعالان حقوق بشر و و و در خواست کرد دست به یک اقدام منسجم فراحزبی برای آزادی عموم زندانیان بزنند، اهمیتی کمتر از شایان کاویانی داشت که آقای میبدی هر روز به این یکی می پردازد ولی به آن یکی نه! با خودم فکر می کنم که چگونه است که آقای میبدی با به اختصاص دادن نیمی از یکی از برنامه هایش در گفتگو با رضا پهلوی و با تکرار آن چند روز بعد اثری به غایت کمتری روی افکار عمومی بیننده هایش گذاشته است تا اختصاص دادن چندین دقیقه هر روز به ناپدید شدن شایان کاویانی! چرا آن یکی کم اثر تا حد بی اثری بوده است و این یکی انقدر پر اثر! به این نتیجه می رسم که برای آقای میبدی فراخوان شاهزاده از اهمیت کمتری برخوردار بوده است تا ناپدید شدن شایان کاویانی و جمع آوری طومار چند ده هزار نفره برای دریای خزر. آن طومار را هم با وقف چند دقیقه هر روز توانسته بود با موفقیت به انجام برساند و نه یا یکی دو برنامه اختصاصی. آقای میبدی محترم، سالهاست که ملت مرتب در رسانه ها منجمله در برنامه های شما کاسه چکنم چکنم بطرف تان دراز می کنند. این کاسه را رضا پهلوی پر کرد و داد دست شما و امثال شما. وقتی پس می زنید و به وظیفه رسانه ای و وظیفه ملی تان عمل نمی کنید مقصر نه رضا پهلوی است و نه مردم بلکه شما و امثال شما هستند که نه لحظات مهم را در می یابند و نه ملتی را که منتظر انجام وظیفه از جانب شماهاست. از صدای امریکا و بی بی سی فارسی نمی توانم انتظار داشته باشم که این فراخوان را به اطلاع عموم برسانند و به پتانسیل آن بپردازند ولی از میبدی ها می توانم انتظار داشته باشم.

بجز معدودی ژورنالیست ایرانی متعهد، میدان خالیست. تاسف و تاسف"

پاینده ایران و ملت ایران



پاسخ  یا پاسخهای  کاربران  به بحث بالا

     >اعتراض گروهی وحزبی به رسانه ها ی صوتی وتصویری منتشر نماییم.(Nov 17,11) پنچ شنبه 26 آبان 1390 = November 17, 2011
          >رسانه ها و فراخوان شاهزاده - تلویزیون پارس پاسخ دهد(Nov 20,11) یک شنبه 29 آبان 1390 = November 20, 2011
               >اعتراض به رسانه های رایو وتلویزیون(Nov 20,11) یک شنبه 29 آبان 1390 = November 20, 2011