”” از خبر دیدار سناتور« بایدن» از کمیته روابط خارجی ”سنای امریکا با وزیر خارجه جمهوری اسلامی در ””سویس تعبیرهای گوناگون کرده اند و تا هنگامی که ”آگاهی بیشتری از گفتگوها بدست نیاید هر کس می تواند ”نتایج ”خود را بگیرد.” ” خود گفتگو را می باید جدی تلقی ”کرد. «” بایدن ”» از مدافعان بهبود مناسبات با جمهوری ”اسلامی ”است و خبر رسیده ” است که” ” یک” ” بنیاد” ” مذهبی” ” ”در لوس آنجلس که هر اقدام آن در راستای منافع رژیم ”آخوندی، ”تصادف محض بوده، سی هزار دلار به پیکار ”انتخاباتی او کمک کرده است. دیدار او با خرازی ”همچنین نشانه ”های موافقت کاخ سفید را دارد. رایرنان ”رئیس جمهوری امریکا به نظر می رسد می کوشند در ”رویاروئی شان ”با رژیم اسلامی به دیپلماسی بختی بدهند. ””
”
به خوبی می توان منطق این سیاست را دریافت. ”امریکا با خطر برنامه های فعال تسلیحات اتمی ”جمهوری ”اسلامی روبروست و در عراق مشکل هر ”روزی حملات تروریستی را دارد که ظاهرا امریکائیان ”دست رژیم ”آخوندی را نیز در آن می بینند. چنین ترکیبی ”در سال انتخابات ریاست جمهوری هیچ خوشایند نیست ”و اگر بتوان ”با دیپلماسی به جائی رسید به مراتب بهتر ”خواهد بود تا لبه پرتگاه تهدید نظامی رفتن یا شاهد اقدام ”اسرائیل ”بودن. از سوئی اگر دست بر دست بگذارند ”برنامه بمب اتمی که با همه امضای مقاوله نامه و اعلام ”پیروزی ”دیپلماسی اروپا با جدیت در ایران دنبال می شود ”بمب اسلامی را در اختیار رژیمی ” که” ” آن” ” را برای ”بقای خود می خواهد قرار خواهد داد.” ” از سوی دیگر ”نمی توانند شاهد کمکهای مستقیم و غیر مستقیم جمهوری ”اسلامی به ”تروریستها در عراق باشند.”
” هیچیک از این دو موضوع بی پایه نیست. چه رئیس ”سازمان بین المللی انرژی اتمی و چه مقامات اروپائی و ””امریکائی بارها در این اواخر جمهوری اسلامی را به ”انجام تعهدات خود خوانده اند و امریکائیان اطمینان دارند ””که امضای آن مقاوله نامه تاکنون تنها” به کار پرده پوشی ”آمده است. در موضوع کمک به تروریستها در عراق، ””مقامات امریکائی هفته ای نیست که یا به جمهوری ”اسلامی هشدار ندهند یا خبری در این زمینه از منابع ””اطلاعاتی شان در رسانه ای درز نکند. ”
” در این میان رئیس شورای امنیت ملی رژیم جا در پای ”کره شمالی گذاشته است و از امریکا تعهد خودداری از ””حمله نظامی می خواهد. به خوبی روشن است که ”آخوندهای حاکم، کارتهای تسلیحات اتمی و تروریسم را ”روی ”میز گذاشته اند و امریکا را به معامله می خوانند. ”مبارزه ای هم که برای یکدست تر کردن حکومت در ”گرفته ”است به مقدار زیاد به رابطه با امریکا بستگی ”دارد. می خواهند با امریکا وارد مذاکره جدی شوند و ”نمی خواهند ”این مزیت بهره رقیبانشان شود. پاره ای ”سخنگویانشان رسماً می گویند که رابطه با امریکا ”بستگی به یکدست ”شدن حکومت دارد.”
” اگر جمهوری اسلامی حقیقتا بتواند دست از اعمال ”تروریستی و ساختن بمب اتمی بردارد در این معادله ”مشکل ”زیادی نخواهد داشت. امریکائیان هیچ قصد حمله ”به ایران ندارند و بی دشواری زیاد می توانند به صورتی ”چنان ”اطمینانی بدهند. مشکل در آنجاست که کامیابی ”امریکا در بازسازی عراق و پایه گذاری حکومتی کم و ”بیش ”دمکراتیک در آن کشور و وزنه سیاسی شیعیان ”عراقی برای رژیم اسلامی در تهران خطر کوچک تری ”از تهدید ”امریکا نیست. در محافل حکومتی ایران کم ”نیستند کسانی که شکست دادن امریکا را در عراق، هم ”عملی و هم ”به سود خود می دانند. از این گذشته طبیعت ”مافیائی رژیم اسلامی، و جهان بینی ای که خداوند را به ”فریبکاری ”اش می ستاید نمی گذارد آخوندها هیچ تعهدی ”را تا پایان بروند.”
”* * *
” امریکائیان از دوران کارتر بارها با انگشتان سوخته ”از گفتگو با جمهوری اسلامی بازگشته اند. آغوش باز ””حکومت کارتر به انقلاب و رژیم انقلابی، با ”گروگانگیری پاسخ داده شد؛ کلید نان شیرینی ریگان در ”دست ”رفسنجانی، شرنگ تلخ ایران گیت گردید؛ و ”پوزشخواهی ناپخته و رایگان حکومت کلینتون، یک ”برگ دیگر بر ”دفتر سفستیهای رئیس جمهوری که امریکا ”را یک ببر کاغذی کرد افزود. در زمین لرزه بم ”پیرامونیان شتابزده ”بوش و سیاست اندیشان دمکرات، ”در بنیادها و انجمنهائی که از موعظه سازش با ”جمهوری اسلامی باز نمی ”ایستند، فرصتی برای یک ”گشایش دیپلماتیک دیدند و با خواری پس زده شدند. شاید ”هم امریکائیان هنوز نیاز به ”گرفتن درسهای تازه از ”حکومت یکدست تری که از بست نشینی نمایندگان و ”انتخابات بیرمق مجلس برخواهد آمد ”دارند.”
” ولی می توان تصور کرد که در واشینگتن سرانجام ”ماهیت هماورد خود را شناخته باشند و از سیاست ””استواری که تا کنون لیبی را به تسلیم واقعی، و ”جمهوری اسلامی را به تسلیم، تاکنون نمایشی، رانده ”است ”دربرابر حکومت یکدست تر اسلامی پیروی کنند. ”در چنان صورتی هیچ گفتگو و حتا مذاکره رسمی ”امریکا و ”رژیم اسلامی نمی باید روحیه هم مهینانی را ”که به یک وزش باد بسته اند ضعیف کند. اگر امریکا بر ”اصول خود ”پافشارد نه تنها بهتر به منظورهای خود در ”زمینه تروریسم و سلاحهای هسته ای خواهد رسید به ”تقویت پیکار ”مردمی ایران نیز یاری خواهد داد. ”ایرانیان خود می باید این رژیم را از پیش پای بردارند و ”نه نیازی به حمله ”نظامی است نه هیچ نیروئی که در ”شمار آید، از ایرانی تا امریکائی، خواهان آن است. با ”اینهمه ما از هیچ ”پشتیبانی جامعه بین المللی و بیش از ”همه امریکا بی نیاز نیستیم. ”
” هیچ اشکالی ندارد که امریکائیان از راههای ”دیپلماتیک به تروریسم جمهوری اسلامی پایان دهند و ”دست ”آخوندها را از بمب اسلامی کوتاه کنند (بمبهای ”غیر اتمی اسلامی به اندازه کافی نفرت انگیز هستند) و ”اندکی از ”تجاوز بر حقوق بشر در ایران بکاهند. اینهمه ”به ناتوان تر شدن مافیائی که دو دهه است در پی چنان ”سیاستها و ”عامل چنان تجاوزاتی است خواهد انجامید. ”هراس پاره ای ایرانیان از هر گفتگوی امریکا و ”جمهوری اسلامی ”همان اندازه بیهوده است که بی خیالی ”پاره ای دیگر که هر برقراری رابطه دو کشور را ”استقبال می کنند. گفتگو ”و حتا برقراری رابطه به خودی ”خود بد یا خوب نیست؛ می باید دید با چه شرایطی ”صورت می گیرد. اگر شرایط ”امریکا همان باشد که ”رئیس جمهور و بالا ترین مقاماتش بارها تاکید کرده اند، ”و اگر امریکا حقیقتاً چاره مشکل ”خود را در پشتیبانی از ”مردم ایران ببیند آگاه ترین ایرانیان هیچ مخالفتی با هیچ ”درجه نزدیک شدن امریکا و ”جمهوری اسلامی نخواهند ”داشت. ”
|
|