از استقبال از فراخوان ویدویی شاهزاده رضا پهلوی تا مخالفتها با شورای ملی

ساسان بهمن آبادی
با احترام، برای آقای جمشاد پرچمشاهی؛

جمله من دیقیقا این بوده است که "مشکل نگاههای تنگ نظرانه و خودمحورانه مخالفان نیز همین است که خود را قیم ما می پندارند و بیش از آنکه در پی پژواک خواسته های ما باشند در پی تصمیم گیری برای ما هستند."

اشاره من درباره مواردی بود که نگارنده نوشتار پیرامون عدم همراهی مخالفان خارج از کشور با شورای ملی ایران بیان کرده است. در نوشتار اشاره به برخی گروههای سیاسی شده است و توضیح من هم در همان پیرامون است و نه ایرانیان بیرون از کشور. جنابعالی از یک جمله مشخص که خطاب آن هم به نمونه های مشخصی می باشد تعبیر اشتباهی کرده اید و از موضوع خارج شده اید.

از نگاه من آنچه به عدم همراهی برخی با شورای ملی ایران انجامیده است همین نگاه خودمحورانه است و ایستادن در موضع تعیین تکلیف و از آنجا که رویکرد شورای ملی ایران پژواک صدای مردمان ساکن در ایران است و نه تصمیم گیری برای مردم، این تعارض نگرش هرگونه امکان همراهی را نامحتمل می کند. اساسا رویکرد گروههای مخالف شورای ملی با کارکردی که این شورا برای خود در نظر گرفته است به کلی متفاوت است و در نتیجه گروههای مخالف توانایی همراهی با شورای ملی ایران را ندارند.

درباره کنشگران منفرد هم عرض کردم که پیشینه کوششهای سیاسی شان - جدا از تابناک و یا تاریک بودن - بدور از تجربه کار گروهی موفق می باشد و از اینرو حتی در صورت پیوستن به شورای ملی ایران، چندان نمی شد به نقش سازنده و مثبت آنان در یک ساختار گروهی امید بست.

دیدگاههایی که گذاشته ام مربوط به مواردی است که در همین نوشتار یاد شده است و نه کلیت فعالیت های سی و چند ساله گذشته! امیدوارم توضیحم روشن و بسنده باشد.