شورای ملی ایران ناقوسِ مرگِ جمهوری‏اسلامی را بصدا در آورده است!

شیر و خورشید و تاج
***** بخش اول - کار از مخالفت و موافقت گذشته، باید به اینکه به کجا می‌‌رویم و به آینده نگاه کرد *****

حق گرامی‌،

پس از چند ماه بحث و گفتگو و مخالفت و موافقت در ارتباط با نحوه تشکیل این شورا و منشور. پرسش اصلی‌ این است که چرا تشکیل شورایی که سال‌ها آرزوی همه میهنپرستان و میهندوستان بود، باید به جایی‌ کشیده شود که دقیقا آنهایی که بیش از همه برای تشکیل و لزوم "یک شورای ملی‌" منطق و برهان میاوردند، حال باید کنار گود نظاره کننده بر این اتفاق مهم باشند؟ مسلما پاسخ به این پرسش واضح است، اما پاسخی است که بیش از این، آن را کش دادن فقط دشمن شاد کن خواهد بود.

در حال حاضر، این روشی‌ است که شاهزاده درست تشخیص داده و "از آن پشتیبانی میکنند". ایراد زیادی هم نمی‌شود از ایشان گرفت چون اصولا همه ما سال هاست که میدانیم، این شاهزاده یک روشی‌ پیش گرفته‌اند که ترکیبی‌ از مبارزات گاندی و ماندلا و آونگ سن سوو کی‌ ( Aung San Suu Kyi ) می‌‌باشد.

ما میتوانیم به این روش ایراد بگیریم و این را مطرح کنیم که حتما روش شاهزاده و نیت ایشان پاک است، اما آیا نیت آنهایی که ایشان میخواهند با آنها همکاری کنند در مورد آینده ایران و ایرانی‌ به همان پاکی است؟ و آیا میشود به آن افراد اعتماد سیاسی ملی‌ کرد؟ پاسخ شاهزاده در قبال این پرسش این است که، با حضور و پشتیبانی شما که خود را میهن‌پرست و میهندوست میدانید، است که میشود جلوی افرادی که با خلوص نیت وارد این حرکت نمیشوند را گرفت.

در اینجاست که مشکل آغاز میشود، چرا که برخی‌ از ما در سی‌ و چهار سال گذشته بار‌ها دیده‌ایم که چگونه حتی با حضور پاک‌ترین فرزندان این سرزمین در تشکیلاتی، کار آن تشکیلات به هزار دلیل به بنبست کشید. چرا که این دشمن، از جاهایی‌ حمایت میشود که میهنپرستان اصولا آن مراکز را دوست مردم ایران نمی‌‌دانند. این مبارزه از روز نخست، یک مبارزه نابرابر بوده است. یعنی‌ اینکه در برابر هر میهندوست مبارز، چند دشمن که از چندین جا حمایت می‌شده قرار داشته.

از این بحث طولانی که بگذریم، حال ...