گزارش نشست 128دفتر پژوهش حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات) در باره منشورهای صادر شده

سفیری
با درود

نوشتار شما را که برخاسته از سخنرانی آقای زاهدی بود مطالعه نمودم . نکات قابل تعمقی در این نوشتار نهفته بود که بیان از تحلیل اتفاقات در اپوزیسیون در ده سال گذشته را داشت .
به نظر من این بررسی تا اندازه ای بازگو کننده نکات موفقیت ها و شکست های اپوزیسیون بود. البته با در نظر گرفتن این نکته که بسیار اجمالی به این باز نگری پرداخته بودند. ازجمله نکات مهمی که در این سخنرانی به آن اشاره می شود عدم موفقیت در هم سو نمودن نیرو های پراکنده ای است که میتوانند با اتحاد خود نیروی اهریمنی نظام جمهوری اسلامی را با تمام سرکوب گری که از خویش نشان میدهد به زیر کشاند .
اپوزیسیون داخل و خارج از کشور در طول 33 سال گذشته با همه حرکت های افتان و خیزان خود امروز به این حقیقت پیشرو دست یافته که دست یابی به یک قانون اساسی برخاسته از حقوق بشر و پذیرش احزاب دگر اندیش و اجرای دمکراسی همانند هر کشور آزاد دیگری در دنیا از پایه های بنیادین ایران آزاد آینده خواهد بود . سه اصل ساده ای که تصورش در طی این سال ها امکان پذیر نبود . اما امروز بدون اغراق اکثریت قریب به اتفاق اپوزیسیون به این اصول باورمندند و ان را سر فصل مباحثات سیاسی خود قرار داده اند. گرچه همانگونه که در این سخنرانی به آن به خوبی اشاره شده است، برخی تا چه اندازه در عمل به این اصول پاینبد می باشند، خود امر دیگریست.
اما آنچه که که انگیزه من بر این نوشتار شد اشاره ای بود که آقای زاهدی به نهاد مردمی در سخنرانی خود داشتند . بیان این مطلب که نهاد مردمی هنوز نتوانسته است فکر تازه ای را مطرح نماید، شاید برگرفته از بی لطفی ایشان باشد و یا عدم آگاهی سخنران از شاه بیت انگیزه پیداش نهاد مردمی.
نهاد مردمی نه حزب است و نه خط سیاسی خاصی را دنبال میکند که بخواهد در این میان اندیشه یا ایدئولوژی جدید سیاسی دیگری را فراتر از آنچه امروز در بازار سیاست ایران وجود دارد مطرح نماید .