شورای ملی ایران ناقوسِ مرگِ جمهوری‏اسلامی را بصدا در آورده است!

حق
با درو جناب جمشاد گرامی! ما ژنرالهای خوب و بد داریم. یکی از معلومات و تبحرش و ناآگاهی مردم سوء استفاده/خیانت می کند و به کام خود می رسد ولی دیگری و می شود رضاشاه بزرگ و ژنرال دوگل. منظور شما دسته دوم است که در وضعیت وخیم ما طبیعتا تعدادشان کم است. همانطور که گفتید یک سرباز وطن باید ؛واجد شرایط لازم؛ باشد. آن شرائط و طی کردن آن مراحل و امتحانات و ان استعداد برای ژنرال ارتش شدن به آن آسانیها و سر راستی ها که فکر می کنید نیست. من واجد آن شرائط لازم نیستم چون هم خودم و ظرفیتهایم را می شناسم و هم موقعیتی را که در آنم.

من صمیمانه و با نیتی پاک از آقای وجدانی درخواستی کردم، ایشان هم بهمان شیوه بمن پاسخ دادند. منهم پذیرفتم و تمام شد و رفت. نه اصراری و نه بازخواستی و نه بی احترامی ای کردم. این حق و احترام را برای او قائل بودم که با در نظر گرفتن شرائط و موقعیتشان اگر خواستند پاسخی بدهند که دادند و من از ایشان بسیار سپاسگزارم و برایشان و تصمیمشان به غایت احترام قائلم. مثل دو هموطن و دو دوست و دو همکار گپی زدیم و تمام شد و رفت. من درخواست کاندیداتوری از آقای وجدانی نمی کردم اگر که گفتگوی جناب پیرزاده و شهرام همایون پیش از آن رخ داده بود. من ارادت زیادی برای او و نوشتارهایش قائلم چون از او یاد گرفته و می گیرم. در مواردی هم با او موافق نیستم که بیشتر اختلاف سلیقه اند تا اختلاف در اصول. با احترامی هم که برای شما قائلم نه با شما موافقم که من دست کمی از آقای وجدانی ندارم و نه اینگونه مقایسه ها را می پسندم.

پرسیده اید؛.. از نحوه عملکرد و تصمیمات مبهم و غیر شفاف دست اندرکاران درمورد برپایی این شورا بیان داشتید، شرایط موجود فعلا ایجاب نمی کند که به هرنوع کاندیداتوری دراین شورا تن در داد. نه فقط این، بلکه امضای چنین منشوری هم به هیچ عنوان صلاح و منطقی بنظر نمی رسد؛. با توجه به گفتگوی جناب پیرزاده با شهرام همایون چند شب پیش، بیش از همیشه نسبت به این منشور و شورا ناامید شده ام و از مهندسی در انتخاب کاندیداتورها می ترسم! ارادتمند حق