تحقیر عدالت نیست

ایرانی
با درود خدمت دوستان
متأسفانه اینگونه رفتار در ایران سابقه ای طولانی دارد. از چهارراه باز کردن (موهای فرد خاطی را به صورت چهارراه تراشیدن) تا انداختن آفتابه به گردن مجرم و او را سوار خر کردن (به صورت برعکس) و در شهر گرداندن و تا هزار کار دیگر مانند انداختن نوشته ای بر گردن مجرم و نوشتن نام و جرمش بر روی آن و گرداندن او در محل زندگیش. حال یکنفر نبود بپرسد گناه فرد سرجای خودش، گناه خانواه او چیست که اینگونه تحقیر و بی آبرو می شود. حال این ها که مجرم هستند، رفتار تنبیهی با دانش آموز خاطی که همه ما در مدارس به خاطر داریم، از این دردناک تر است. تا اینگونه اندیشه های بر جای مانده از دوران قجری از میان ملت رخت نبندد، هر تغییر اجباری، روبنایی خواهد بود. آموزش مهمترین رکن رسیدن به یک جامعه آزاد و عادلانه در فردای جمهوری جهل و فساد است.
پاینده ایران