آرزوهای محمد علی شاهی یا طوطی و درویش مولانا

حق
با درود بر بهمن زاهدی گرامی، فرامرز فروزنده یک جمهوریخواه واقعی با وطن است که من برایش احترام خاصی قائلم. چندی پیش او مصاحبه ای با بهرام مشیری در برنامه همصدائی اش داشت. قرار بود که برنامه در باره هویت ملی ایرانیان باشد ولی مشیری آنرا به پهلوی ستیزی تبدیل کرد. فروزنده با تعبیر او از دوران پهلوی توافق زیادی نداشت ولی مشیری برنامه را غصب کرد و به فروزنده اجازه نمی داد که او را به چالش بگیرد. دست پاچگی مشیری بوضوح دیده می شد که خیال می کرد با به سکوت کشاندن فروزنده و تکرار حرفهای ده ساله اش علیه پهلوی ها او را نجات می دهد! امشب هم مصاحبه ای را که مشیری چند ماه پیش با حشمت رئیسی کرده بود را هم دیدم که مشیری فقط می خواست از زیر زبان رئیسی بیرون بکشد که تنها عامل همه بدبختیهای ایران از روزی که رضاشاه آ مید بخاطر استبداد بوده است و بس! تعبیر او از تاریخ هیچ تفاوتی با تعبیر بنی صدر ندارد. من اینگونه ساده اندیشی و ببازی گرفتن های تاریخ یک کشور را در پیشبرد اهداف شخصی و گروهی و سیاسی بوسیله مشیری و امینی و بنی صدر ها را درست برعکس جمهوریخواهی و میهندوستی شان می دانم. اینها از دم مسئولیت ناپذیرند. کابوس شان افشا شدن سفسطه ها و دروغهایشان در یک ایران آزاد در پیشگاه ملت ایران است.