شاه کار (اِعجازِ زنان ایران)

ایرانی
با درود خدمت دوستان
وجدانی گرانمایه، مقاله بسیار زیبایی را قلمی نمودید.
۸ اسفند ۲۵۳۶، جشن شانزدهمین سال اعطای حقوق سیاسی به زنان در سالن ۱۲ هزار نفری مجموعه ورزشی آریامهر
...به زن های کارگر، کشاورز، کارمند، خانه دار که در اینجا ذکر کردند، اضهار امتنان بنمایم. عده کمی بین شما، به یاد دارند، که وضع نه فقط زن، بلکه وضع زن و مرد و مملکت ایران، قبل از سنه ۱۲۹۹ شمسی چه بود. آنهایی که به خاطر دارند، می دانند، از این مملکت به جز اسمی، چیزی از آن باقی نمانده بود. مناطق مختلفی از مملکت، تحت سلطه و استیلای خارجیان متعدد بود، ... در تمام مدت اشغال، خود ستایی نمی کنم، مسلما عده ای بودن که دلشان خون بود و به طور انفرادی با خارجی مبارزه کردند، اما قطعا من بودم، که در مقابل خارجی مقاومت کردم. (تشویق حضار)..... این ننگ زایل شد. نصف حمعیت مملکت ایران، مثل دیگر جمعیت ایران، وارد اجتماع شد، مسئولیت ها را قبول کرد، شاید خودش کاری در این راه انجام نداد، ولی شرافت مندانه مسئولیت ها را قبول کرد برای اینکه تمام زن هایی که ما در کارهای مسئولیت دار، می بینیم، آن کارشان را با شرافت و نزاکت و انضباط انجام می دهند. البته دشمن های قسم خورده ایران، اتحاد نامقدس سرخ و سیاه، میل دارد که جمعیت مملکت نصف بشود، و نصفی که نه فقط بدرد نخورد، بلکه انگل اجتماع باشد و مادرانی باشند که در روح و فکر فرزندانشان خاک مرده بپاشند، باز دیدیم که آزادی های بیشتر و روز افزون تری که ما دادیم، بیش از پیش، باز آن اتحاد نامقدس بین سرخ و سیاه، چه در داخل و چه در خارج مملکت را روشن کرد، ولی ما به سیاست خود ادامه می دهیم....ایران، انشاءالله، با پایداری فرد فرد اهالی آن، به سوی تمدن بزرگ پیش خواهد رفت. (شاهنشاه آریامهر)
پاینده ایران