شورای ملی ایران ناقوسِ مرگِ جمهوری‏اسلامی را بصدا در آورده است!

حق
درود و سپاس شیر و خورشید و تاج گرامی، من از حزب مشروطه ایران(لیبرال دمکرات) تقاضا می کنم که نشستی در دفتر پژوهش خود هر چه زودتر برگزار کند و روشنگریهای لازم در رابطه با اهمیت یک منشور / ؛همکاری بر اصول نه با کسان؛ زنده یاد داریوش همایون و گفتگوی آخر او با تهران ریویو در همین رابطه، و رابطه بین یک منشور ملی و قانون اساسی نوین، و اهمیت یک منشور / اصول همگانی که باید پرچمی باشد برای اتحاد / ائتلاف همگان انجام دهد. در ضمن روشن کند که خطرات ناشی از یک منشور ناقص و تن دادن به چنین منشوری چه عواقبی بدنبال می تواند داشته باشد. همانطور اطلاعاتی که درباره گزینش آن ۵۰۰ نفری که قرارست در همایش پاریس حضور بهم رسانند چگونه است بویژه گزینش آن ۲۵۰ کاندید. اگر گزینش بصورتی باشد و بوسیله کسانی باشد که منشور و کاندیداها و شورای ملی لیبی و افغانستان و و و را انجام دادند، مطمئن باشیم که این کاندیداها بله قربان گویانی بیش نیستند که مهر تاییدی بر آن منشور بزنند و شورای ملی را از دل خود درآورند. در اینصورت نمی توان انتظار داشت که تعداد کاندیداهایی که مخالف این منشور پیشنهادی هستند جایی در همایش فرانسه داشته باشند یا بجز تمجید منشور چیز زیادی بگویند.

اصول تمامیت ارضی ایران؛ ایران یک کشور با یک ملت و ملیت است؛ دمکراسی پارلمانی شبیه دمکراسی پارلمانی فرانسه؛ و تدوین یک قانون اساسی نوین مبتنی بر کلیه مفاد منشور جهانی حقوق بشر، اصولی نیستند که باید پیشنهاد شوند یا به مذاکره گذاشته شوند چه حالا و چه پس از نجات ایران. ما نمی توانیم منشور جهانی حقوق بشر را به رای مردم بگذاریم چون این حقوق با هر آدمیزادی بدنیا آمده و آدمیزاد دیگری حق ندارد با رای خود این ازادی را از دیگران بگیرد. بیش از ۱۰۰ سالست که ملت ایران برای دمکراسی و حقوق بشر مبارزه کرده. اصول ۱ و ۲ خوشایند تجزیه طلبان و قومگرایان فاشیست و حامیان بیگانه و لابیهای سبز و سرخ شان نیست. انقلاب مشروطه برای حفظ ایران و حفظ ملت یگانه ایران و دمکراسی و آزادی برای ایران بود. این میراث مقدسند. با سپاس