انقلاب تا آزادی

کاوه یزدانی
قسمت سوم
بهانه خود را برای سکوت اینگونه اظهار می دارید: بوجود نیامدن خشونت و جلوگیری از ضرب وشتم مردم توسط نظام! آیا به راستی وقتی فراخوان سکوت یا خفقان می دهید دیگرخشونتی صورت نمی گیرد؟! زنان ومردان، دختران وپسران که سیلی می خورند، بازداشت می شوند خشونت علیه مردم بوجود نمی آید؟! خشونت را شما درچه می بینید؟ با این فراخوان های بدون هماهنگی وانسجام ونه فراخوان فریاد بلکه فراخوان سکوت یا همان خفقان به نوعی دست به فرسایشی کردن این مبارزه زده اید! که ضرر آن نه به نفع مردم بلکه به نفع نظام وبه ضرر مردم است؟! هربار مردم می بینند جز سکوت وضرب وشتم شدن عده ایی و بازداشت عده ایی دیگر، چیزی نصیب آن ها نمی شودبه مرور زمان دلسرد شده از این مبارزه دوری می کنند. شما که قصدو نیت خود را معلوم کرده اید مخصوصا با دادن فراخوان سکوت یا خفقان به نوعی نمی خواهید، نظام را از دست خود به خشم آورید وبه قول خود قدرت نمایی می کنید، که جای شما در نظام خالی نماند. گناه مردم چیست؟ که شما به آن ها یاد آوری نمی کنید هدف شما اول ماندن در نظام است، بعد هم نداشتن انسجام برای به حرکت درآوردن مردم در هنگام تجمع ویاری رساندن به مردم است...ادامه