فرصتی مهم برای تغییر

حق
؛رهبرانی یک قدم عقب تر از مردم؛ ! این ؛رهبران؛ فرسنگها ؛عقب تر از مردم؛ اند وگرنه با گذاشتن همه شعارهای جنبش سبز به همان لیبرال دمکراسی ای می رسیدند که مردم مدتهاست به آن رسیده اند که شعارهایشان نمایانگر آن بود. اما اکثریت ؛رهبران؛ دشمن خونین لیبرال دمکراسی هستند و بخاطر همین سکولاردمکراسی را علم کرده اند و خوب جا انداخته اند. هر چقدر هم از آنها بپرسید تفاوت سکولاردمکراسی با لیبرال دمکراسی چیست هیچ پاسخی بشما نمی دهند. منافعشان و اهدافشان با منافع و اهدافی که ملت ایران در شعارهایش طی جنبش سبز داد زمین تا آسمان تفاوت دارند. هر کدامشان بخشی از شعار و شعارها را گرفته و حول و حوش آن شبکه سبز، سرخ، سیاه خودشان را با رفقایشان راه انداخته اند. اگر به همان لیبرال دمکراسی ای رسیده بودند مجموعه شعارهای سبز را در نیاز و خواست و فریاد ملت به یک قانون اساسی نوین لیبرال دمکرات می دیدند و در تدوین پیش نویس چنین قانون اساسی ای همت می ورزیدند. نه اینکه شعارهای ملت را تکه پاره کنند و یا تقلیلش دهند به ؛انتخابات آزاد؛ ای که بغیر از ؛انتخابات آزاد؛ ! جناح خاتمی اصلا معلوم نیست چیست و آیا این خطر را بهمراه دارد که در چنین انتخابات آزادی! بطور دمکراتیک و مسالمت آمیز ایران را ایرانستان کنند!