راهی روشن برای مبارزان راستین

حق
اول مشخص کنیم ۱۰۰ سال مبارزه ملت برای چه بوده؟ من منشوری را حمایت نمی کنم که ؛تمامیت ارضی ایران؛ و ؛ایران یک کشور و یک ملت و یک ملیت؛ را ؛پیشنهاد؛ کند و ؛قابل مذاکره و نقد و بررسی؛ بداند! اینکار یعنی علامت سئوال گذاشتن جلوی کشور ایران، ملت ایران و ملیت ایرانی! من منشوری را حمایت نمی کنم که به یک قانون اساسی نوین برای ایران مبتنی بر منشور جهانی حقوق بشر و میثاقهای الحاقی به آن تعهد ندهد و بجایش چنین قانون اساسی ای را ؛پیشنهاد؛ کند. بیش از ۱۰۰ سالست که نسل اندر نسل کوشیده اند که آنچه از تمامیت ارضی ایران پس از جنگها با روسیه تزاری باقی مانده است را حفظ کنند، و نظام و قانون اساسی ای لیبرال دمکرات را در ایران مستقر کنند تا رفع تبعیض در همه زمینه ها بشود و همه در برابر قانون مساوی باشند و کشور و ملت بسوی ترقی و رفاه پیش برود. در پیشبرد این اصول ۴ گانه حفظ تمامیت ارضی ایران، ایران یک کشور و یک ملت و یک ملیت، استقرار یک نظام لیبرال دمکرات، و یک قانون اساسی مبتنی بر منشور جهانی حقوق بشر و میثاقهای الحاقی به آن، بیش از ۱۰۰ سالست که مبارزه شده است. حال چگونه کسی یا کسانی بخود اجازه می دهند که این ۴ اصل حافظ ایران و ایرانی را ؛پیشنهاد؛ کنند یا ؛قابل مذاکره؛ معرفی کنند!؟ کدام آدم آگاه و وطندوستی موجودیت کشور و هویت ملت خود را ؛پیشنهاد؛ می کند بجای آنکه آنها را ؛اصول؛ و ؛اصولی غیرقابل مذاکره؛ در آغاز منشور خود بگذارد!؟ کدام آدم آگاه و وطندوستی استقرار یک نظام لیبرال دمکرات و یک قانون اساسی مبتنی بر منشور جهانی حقوق بشر و میثاقهای الحاقی به آنرا بجای اینکه بعنوان ؛اصول؛ و ؛اصولی غیرقابل مذاکره؛ در آغاز منشورش بیاورد آنها را ؛پیشنهاد؛ می کند و ؛قابل مذاکره؛ فرض می کند!؟ کدام آگاه وطندوستی این ؛اصول؛ را با ؛فروع؛ / مباحث ؛پیشنهاد؛ ای مثلا سیستم اداری کشور در آینده قاطی می کند و خط فاصلی بین اصول و فروع قائل نمی شود!؟ باور کردنی نیست کارشناسی این منشور را نوشته باشد، منشوری که اصولی که ملت ۱۰۰ سال برایش جنگیده را فقط ؛پیشنهاد؛ می کند!