شورای ملی ایران ناقوسِ مرگِ جمهوری‏اسلامی را بصدا در آورده است!

شیر و خورشید و تاج
***** پایان - کار از مخالفت و موافقت گذشته، باید به اینکه به کجا می‌‌رویم و به آینده نگاه کرد *****

این شورا، پس از این همه بحث و گفتگو، خوب می‌داند که حرف میهندوستان چیست و خط‌های قرمز در کجا است. و این شورا میداند که چه ما در شورا باشیم چه نباشیم، اگر بخواهد از خط قرمز‌ها عبور کند، با ناسیونالیست های ایران مشکل خواهد داشت. در نتیجه پس از این همه گفتگو امکان اینکه این شورا اشتباهات گذشته خود را تکرار کند کم است، گر چه به دلایل بسیار غیر ممکن هم نیست.

اما مطلب مهمتر این است که این شورا تجربه کافی‌ پیدا کرده باشد که اشتباهاتی که در مورد این منشور و تشکیل این شورا بخرج داد را در مورد "قانون اساسی‌ جدید" در یک ایران آزاد، همان اشتباهات را مرتکب نشود.

وقتی‌ پای قانون اساسی‌ کشور بمیان می‌‌آید، دیگر نمی‌‌شود نسل گذشته را فسیل خواند، نسل میان را بی‌ طرف خواند، و نسل جدید را که از صافی پشتیبانی‌ از رفسنجانی میانه رو و خاتمی گفتگوی تمدن‌ها و موسوی و کروبی سبز و اصلاح طلب و همه اینها ردّ شد تا بالاخره به اینجا رسید...، آن را هم عقل کًل خواند. قانون اساسی‌ متعلق به همه ایرانیان است، و کار یک نفر و دو نفر و یک نسل و دو نسل بخصوص نیست.

از حالا باید اینها گفته شود که باز فردا نبینیم که شورایی تشکیل شد و در آنجا آمد که هدف نهایی تدوین قانون اساسی‌ آینده ایران است. هیچ شورایی در خارج از کشور (حال چه در آن نسل قدیم یا نسل میانی یا نسل جدید باشد) نمی‌‌تواند از حالا برای قانون اساسی‌ ایران فردا خود را ناجی یک ملت نزدیک به هشتاد میلیونی و تنها مرجع اعلام کند. کار شورا رساندن مردم به پای صندوق‌های رای آزاد برای تعیین نوع نظام آینده است و همین. قانون اساسی‌ ایران فردا جای خرید و فروش هویت و بازی‌های سیاسی نیست، چون به بقای ایران مربوط میشود. امیدواریم در این مورد کاملا با تفکر پیش روید. تمام دعوای سی‌ و چهار ساله میهنپرستان بر سر نجات بقای ایران و ایرانی‌ بود، و به هیچ وجه نخواهیم گذاشت که با قانون اساسی‌ ایران فردا بازی کنید.